foldertje te sturen waarin op populaire wijze werd uitgelegd waarom de bank niet
met de huidige hoge rentestand kon meegaan. Er was al wel een perscommu
niqué verstrekt, maar men geloofde niet dat dit zou doordringen tot de meer 'een
voudige spaarders'. In dezelfde vergadering waarin bovenstaande besproken
werd, kwam de eerder genoemde kerstkrans voor het onderwijzend personeel
aan bod. Men was het niet vergeten en besloten werd om die traktatie door te
laten gaan, althans... De vergadering daarop, maandag 9 december 1957, kwam
men er op terug. Want welke leerkrachten hadden daar nu feitelijk recht op? Niet
iedereen immers was met dezelfde intensiteit bij het schoolsparen betrokken.
Uiteindelijk besloot men iedereen te trakteren, inclusief de conciërges, zelfs de
handwerklerares en de heer Legemate die het bedrijfssparen bij de Koninklijke
Zeelanclia behartigde. Waarschijnlijk realiseerde men zich bijtijds dat het, gezien
de geruchten over de liquiditeitspositie van de bank, beter was geen al te krenterig
gezicht te tonen.12'1 Dit argument krijgt extra betekenis als we lezen dat men speciaal
bij elkaar was gekomen om het heikele probleem te bespreken van een hypo
theekgever die zijn schulden niet kon aflossen. Men zag zich gedwongen tot het
aanspreken van de borgen: de gemeente Zierikzee en de kerkvoogdij van de
Hervormde gemeente. Dat zou 'veel stof doen opwaaien'.
Zierikzee, Psstsfrzat
1957 Was een moeilijk jaar voor de Nutsspaarbank. De Scheldebank. bier helemaal links op een oude
foto van de Postst raat, bad niet veel zin of mogelijkheden financieel bij te springen.
De Scheldebank die zijdelings met de zaak gemoeid was, wilde of kon niet bij
springen. Na lang wikken en wegen vond men een tussenoplossing waardoor de
borgen voorlopig buiten schot bleven.
De Scheldebank verklaarde zich wel bereid tot een gecoördineerde actie in verband
met een eventuele renteverhoging per 1 januari aanstaande. De Nederlandsche Bank
had inmiddels telefonisch geïnformeerd naar een prognose ten aanzien van aflos-
124. Deze tractatie zou voortaan elk jaar herhaald worden.
119
