De bankzaken ontwikkelden zich overigens voorspoedig. In I960 werd een winst gemaakt van ruim 35.000 gulden en het totale inlegkapitaal was de vijf miljoen gulden dicht genaderd. Gezien het belang van de familie De Regt bij de verbou wing, besloot men administrateur De Regt voortaan voor de vergaderingen van de raad van commissarissen uit te nodigen.132 Hij mocht ook mee naar de jaarver gadering van de Nederlandse Spaarbankbond in Vlissingen. Wanneer de boot genomen werd van 17.30 uur zou men precies om 20.30 uur present kunnen zijn bij de ontvangst in het Scheldekwartier. Oude en nieuwe eilandbewoners In de vergadering van 24 april 1961 passeerde een hypotheekakte voor notaris Heering - commissaris van de bank -voor een Keulenaar die een bungalow had gekocht in Haamstede. Spoedig volgde een hypotheekaanvraag voor een houten zomerwoning in de Westhoek, waar meer aanvragen van vaste eilandbezoekers vandaan kwamen. De vraag deed zich daarom voor of het geen tijd werd zich bezig te gaan houden met het wisselen van vreemde valuta. Men vroeg de Spaar bankbond om advies. Dr. Buning van de Spaarbankbond reageerde sceptisch. Wanneer men met reisdeviezen begon, moest men ook aan reisbagage- en onge vallenverzekeringen denken. Bovendien bracht een voorraad vreemd geld risico's met zich mee 'in de onrustige periode, die we thans beleven'. Buning doelde waar schijnlijk op de (ophanden zijnde) revaluatie van de gulden dat jaar.133 Daarnaast zou de fiscus een deel van de mogelijke winst komen opeisen. Kortom, het werd te gecompliceerd voor de commissarissen en ze zagen er vanaf. De discussie was wel een signaal voor de toenemende betekenis van het toerisme voor het eiland. Daarmee con'espondeerde ook een schrijven van de Kerkenraad van de Hervormde Gemeente gericht aan 'leiders van Zaken en Bedrijven' om een jaargids uit te geven voor cle gemeente. De spaarbank werd gevraagd in dit 64 pagina's tellende boekwerkje te adverteren. Prompt reserveerde men een pagina. In de lente van 1961 voerden verschillende banken de vijfdaagse werkweek in. Dat betekende een dilemma. Een algemeen ingevoerde vijfdaagse werkweek zou het toerisme bevorderen, maar tegelijkertijd zou men de nieuwe eilandbezoekers in de weekends niet kunnen bedienen. De Nutsspaarbank besloot daarom voorlopig niet aan de trend mee te doen, ondanks dat er tot dat moment op de zaterdag maar een paar klanten langskwamen. In werkelijkheid was men nog vaker open, want uit een opmerking van Dr. Buning van de Spaarbankbond, naar aanleiding van het accountantsrapport over 1959, bleek dat men buiten de kantooruren de deur ook wel opendeed voor klanten die dringend geholpen wilden worden. Buning vond dit niet normaal, maar de commissarissen wilden er niet mee stop pen. Ze waren bang dat klanten naar banken zouden gaan die de hele dag open waren. Zeker gezien de plannen van de Coöperatieve Raiffeisenbank Zierikzee om hun nieuwe gebouw bijna naast de deur weg te zetten. In werkelijkheid zou dat nog jaren duren, maar dat was op dat moment niet te voorzien.134 132. Toen de bouwvergunning niet snel afkwam, zag men er ook van af de administrateur bij de vergaderingen aanwezig te laten zijn. 133- Evenals bij de Nutsspaarbank zou het bij de Coöperatieve Raiffeisenbank tot 1965 duren voordat de bouw plannen verwezenlijkt werden. Volgens oud-directeur A.Boogert van laatstgenoemde bank had men het pand op Havenpark 4 al in I960 aangekocht, maar de muziekschool die daarin gevestigd was, wilde of kon er niet onmiddellijk uit. Het oude pand werd vervolgens gesloopt en vervangen door nieuwbouw. 134- Ook in de nationale en internationale politiek was het onrustig dat jaar. Denk aan de Nieuw Guinea-crisis en de mislukte Amerikaanse coup tegen Fidel Castro (Varkensbaai 135. Is vervallen. 127

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2005 | | pagina 129