De bankzaken ontwikkelden zich overigens voorspoedig. In I960 werd een winst
gemaakt van ruim 35.000 gulden en het totale inlegkapitaal was de vijf miljoen
gulden dicht genaderd. Gezien het belang van de familie De Regt bij de verbou
wing, besloot men administrateur De Regt voortaan voor de vergaderingen van de
raad van commissarissen uit te nodigen.132 Hij mocht ook mee naar de jaarver
gadering van de Nederlandse Spaarbankbond in Vlissingen. Wanneer de boot
genomen werd van 17.30 uur zou men precies om 20.30 uur present kunnen zijn
bij de ontvangst in het Scheldekwartier.
Oude en nieuwe eilandbewoners
In de vergadering van 24 april 1961 passeerde een hypotheekakte voor notaris
Heering - commissaris van de bank -voor een Keulenaar die een bungalow had
gekocht in Haamstede. Spoedig volgde een hypotheekaanvraag voor een houten
zomerwoning in de Westhoek, waar meer aanvragen van vaste eilandbezoekers
vandaan kwamen. De vraag deed zich daarom voor of het geen tijd werd zich
bezig te gaan houden met het wisselen van vreemde valuta. Men vroeg de Spaar
bankbond om advies. Dr. Buning van de Spaarbankbond reageerde sceptisch.
Wanneer men met reisdeviezen begon, moest men ook aan reisbagage- en onge
vallenverzekeringen denken. Bovendien bracht een voorraad vreemd geld risico's
met zich mee 'in de onrustige periode, die we thans beleven'. Buning doelde waar
schijnlijk op de (ophanden zijnde) revaluatie van de gulden dat jaar.133 Daarnaast
zou de fiscus een deel van de mogelijke winst komen opeisen. Kortom, het werd
te gecompliceerd voor de commissarissen en ze zagen er vanaf. De discussie was
wel een signaal voor de toenemende betekenis van het toerisme voor het eiland.
Daarmee con'espondeerde ook een schrijven van de Kerkenraad van de Hervormde
Gemeente gericht aan 'leiders van Zaken en Bedrijven' om een jaargids uit te
geven voor cle gemeente. De spaarbank werd gevraagd in dit 64 pagina's tellende
boekwerkje te adverteren. Prompt reserveerde men een pagina.
In de lente van 1961 voerden verschillende banken de vijfdaagse werkweek in.
Dat betekende een dilemma. Een algemeen ingevoerde vijfdaagse werkweek zou
het toerisme bevorderen, maar tegelijkertijd zou men de nieuwe eilandbezoekers
in de weekends niet kunnen bedienen. De Nutsspaarbank besloot daarom voorlopig
niet aan de trend mee te doen, ondanks dat er tot dat moment op de zaterdag
maar een paar klanten langskwamen. In werkelijkheid was men nog vaker open,
want uit een opmerking van Dr. Buning van de Spaarbankbond, naar aanleiding
van het accountantsrapport over 1959, bleek dat men buiten de kantooruren de
deur ook wel opendeed voor klanten die dringend geholpen wilden worden.
Buning vond dit niet normaal, maar de commissarissen wilden er niet mee stop
pen. Ze waren bang dat klanten naar banken zouden gaan die de hele dag open
waren. Zeker gezien de plannen van de Coöperatieve Raiffeisenbank Zierikzee
om hun nieuwe gebouw bijna naast de deur weg te zetten. In werkelijkheid zou
dat nog jaren duren, maar dat was op dat moment niet te voorzien.134
132. Toen de bouwvergunning niet snel afkwam, zag men er ook van af de administrateur bij de vergaderingen
aanwezig te laten zijn.
133- Evenals bij de Nutsspaarbank zou het bij de Coöperatieve Raiffeisenbank tot 1965 duren voordat de bouw
plannen verwezenlijkt werden. Volgens oud-directeur A.Boogert van laatstgenoemde bank had men het
pand op Havenpark 4 al in I960 aangekocht, maar de muziekschool die daarin gevestigd was, wilde of kon
er niet onmiddellijk uit. Het oude pand werd vervolgens gesloopt en vervangen door nieuwbouw.
134- Ook in de nationale en internationale politiek was het onrustig dat jaar. Denk aan de Nieuw Guinea-crisis en
de mislukte Amerikaanse coup tegen Fidel Castro (Varkensbaai
135. Is vervallen.
127