van de bank kwamen. Men schakelde een ingenieursbureau in om eventuele pro
blemen tijdig te onderkennen. Verder meende men dat bedoelde aansprakelijk
heid bij wet afdoende geregeld was. Dat bleek een misrekening. De buurvrouw
zou nog herhaaldelijk voor oponthoud zorgen.
Het was in elk geval duidelijk dat de betonnen palen van acht meter niet geheid
mochten worden en er waren waarschijnlijk ook extra stutten nodig. Naar aanlei
ding van een discussie hierover bracht de thesaurier naar voren of het misschien
niet verstandig was vast te leggen dat alle vooiwerpen die bij het graven voor de
fundering gevonden werden, eigendom waren van de bank. Onlangs had men bij
het bouwen van de Nutsspaarbank in Zutphen een grote en waardevolle collectie
munten gevonden.
Maandag 25 maart 1963 vergaderde het bestuur voor het eerst in restaurant
Monclragon nadat men coupons had geknipt in een knipkamer van de Rotter
damse Bank. Twee weken eerder had men de effecten en de verdere inhoud van
de kluis van de spaarbank overgebracht naar de kluis van de Rotterdamse Bank.
Voorzitter en thesaurier kregen ieder één sleutel. Het oorspronkelijke plan om de
brandkast van de Nutsspaarbank in de kluis van de Rotterdamse te zetten, bleek
onuitvoerbaar omdat deze te klein was. Men moest dus genoegen nemen met een
daar aanwezige kast. Vanwege een reglementaire bepaling van de Nutsspaarbank
mocht de Rotterdamse Bank alleen toegang verlenen tot de kluis bij aanwezigheid
van drie commissarissen. De bank verhuisde voor 135 gulden per maand naar de
Sint Domusstraat 36-38, voor de duur van anderhalf jaar of zolang het nodig was.
Tijdens de verbouwing van het kantoorpand. Havenpark 16, huisde men voor ongeveer anderhalf jaar
in de Sint Domusstraat 36-38, hierop een oude foto.
131
