van cte bank kon zien wat iedereen verdiende. Maar dat mocht De Regt niet beletten
ook eens met andere ondernemers te gaan praten of ze hun loonbetalingen niet
via de bank wilden laten lopen. De Regt schreef onmiddellijk een aantal Zierikzeese
bedrijven aan, de Firma Hagen, Smit Bolnes, Superdam, Lakenman Ochtman,
de Firma Roggeband Zn. en het Waterschap. Een en ander was ook aanleiding om
de knoop door te hakken ten aanzien van de mechanisatie van de boekhouding.
De gegronde verwachting dat de werkzaamheden van de bank sterk zouden toe
nemen, teiwijl de personeelskosten fors stegen, in 1966 waren de salarissen van
het bankpersoneel in twee rondes met 7,5 procent verhoogd, gaven nu de doorslag.
Nog voor 1 januari 1967 schafte men voor de lieve som van 20.000 gulden een
Ankerkantoormachine met ponsbandinstallatie aan. Tegelijkertijd sloot men zich aan
bij de Coöperatieve Administratie Centrale (C.A.S.) van de Verenigde Spaarbanken
in Arnhem. Nu men toch aan het moderniseren was, durfde men voor het vakantie
seizoen 1967 eindelijk vreemde valuta te gaan verhandelen. De benodigde toe
stemming van De Nederlandsche Bank werd per omgaande verleend."7
Nog net voor het einde van het jaar 1966 werd de bank geconfronteerd met het
plotselinge wegvallen van twee trouwe steunpilaren. De 12" oktober 1966 kwam
men voor een korte vergadering bijeen om het overlijden te herdenken, een dag
eerder, van de voorzitter van het spaarbankbestuur mr. Du Croo. Bij de crematie
op Westerveld, vrijdag 14 oktober, gaven alle commissarissen acte de précense.
Administrateur De Regt was er niet bij. Hij was opnieuw opgenomen in het zieken
huis. De vier overgebleven commissarissen zagen geen andere mogelijkheid dan
bureau Slikboer een personeelsadvertentie te laten plaatsen in Het Algemeen
Dagbladde Provinciale Zeeuwse Courantde Zierikzeesche Nieuwsbode en Bonds
spaarbanken, waarin men om een adjunct-directeur vroeg. Met deze titulatuur
hoopte men meer kandidaten aan te trekken dan met de vraag om een admini
strateur. De Regt zou dan directeur worden. Naar aanleiding van de reflecties werd
een voorkeurslijst opgesteld van drie kandidaten, maar de eerste op de lijst haakte
uiteindelijk af, waardoor men zich gedwongen zag een nieuwe advertentie te
plaatsen, ditmaal zonder hulp van genoemd bureau. Er solliciteerden 27 kandidaten,
waaruit er zeven werden geselecteerd. Dit aantal werd bijna onmiddellijk geredu
ceerd tot één: de heer F.K.Vos, adjunct-directeur van de Nutsspaarbank in Veendam.
Na een gesprek bij de voorzitter thuis en de bezichtiging door de familie van hun
toekomstig onderkomen, aanvaardde Vos zijn benoeming per 1 juni 1967.
Vooral commissaris Doeleman zal zich verheugd hebben op Vos' komst."8 Aan de
vooravond van Vos' indiensttreding, bepleitte Doeleman nog eens hartstochtelijk de
uitbreiding van de bankactiviteiten. Huurincasso, loonbetaling en vreemde valuta
moesten prioriteit gegeven worden. Ook de andere commissarissen hadden kenne
lijk vertrouwen in hem, want hoewel de notulen op dit punt uiterst summier zijn,
valt er toch uit op te maken dat men de weken en maanden voorafgaande aan Vos'
benoeming serieus gespeeld had met de gedachte te fuseren met de Coöperatieve
Raiffeisen Bank. Oud-directeur (1960-1984) A. Boogert van laatstgenoemde bank
bevestigt dat er gesprekken zijn gevoerd tussen zijn voorzitter J. van de Zande en
commissaris Stols van de Nutsspaarbank, agrariërs die elkaar goed verstonden.
Volgens hem was vooral Doeleman sterk tegen een fusie gekant, omdat hij de
Zierikzeese Nuts, Zierikzees wilde houden. Dat de personele nood op dat moment
147. Dezelfde Bank stootie niet veel later onder protest van alle plaatselijke banken haar correspondentschap in
Zierikzee af.
148. Volgens Vos had Doeleman zich via zijn (bakkers) klanten in Veendam goed over hem laten informeren.
140
