gelegd voor de notabelen van de stad, de oude regenten. Vroeger werd tijdens dit
soort bestuursvergaderingen ook de lokale politiek besproken en allerlei beslis
singen voorbereid. Alle bestuursleden waren lid van sociëteit 'De Vereeniging
anno 1802' een van de oudste sociëteiten van Nederland. Helaas is tijdens de
watersnoodramp van 1953 het hele archief verloren gegaan. Ik ben nu erelid van
deze sociëteit. Toen later de commissarissen, bestuursleden werden, vergaderde
men nog maar vier of vijf keer per jaar. Het couponknippen is plusminus 1987
vervangen door de inschrijving in het zogenaamde Schuldregister. Daarmee ver
dween tegelijkertijd de noodzaak van de traditionele maandagavondvergadering.
De bestuursvergaderingen werden door mij genotuleerd.'
Op de bank werkten in 1967 vier mensen: de directeur, zijn adjunct en twee balie
medewerksters, de dames M.Enzlin-Huson en E. Simmers-Stoutjesdijk. Toen mevrouw
Simmers nog in datzelfde jaar ontslag nam, werd zij opgevolgd door de achttien
jarige G. (Truus) de Waal uit Bruinisse.
Vos meent zich te herinneren dat voor de opening van het nieuwe gebouw de
bank niet altijd de hele dag open was, behalve op donderdag, marktdag. Hij dacht
aan een paar ochtenden en één middag speciaal voor kinderen.152 Deze aparte
kindermiddag bleef in elk geval ook na de verbouwing gehandhaafd.
'De kinderen kwamen dan om hun spaarkaarten in te leveren en de spaarbusjes
te laten legen en tellen. Voor de kinderen was er de aparte, verlaagde balie. De
Nutsspaarbank was op dat moment de enige bank die langs de scholen ging om
spaarzegels te verkopen voor de spaarkaarten. Later ging ook de Raiffeisenbank
met spaarbusjes langs de scholen. De dames aan de balie noteerden de ingelegde
gelden in het spaarbankboekje en schreven de mutaties bij op een lijst met vier
kolommen. In de eerste kolom stond het oude bedrag, in de tweede werd de
inleg genoteerd en in de derde het nieuwe totaal. In de vierde kolom kwam de
mutatierente te staan. Boekje en lijst werden geparafeerd door de ter zitting aan
wezige thesaurier. De thesaurier moest ook toestemming geven als klanten hun
geld kwamen opnemen. Ik heb nog één keer meegemaakt dat hij aan een klant
vroeg waarvoor deze al dat geld nodig had. De klant antwoordde niet, maar toen
hij met zijn geld vertrokken was, heb ik Stols wel duidelijk weten te maken dat
zijn handelwijze niet meer van deze tijd was.'
152. Hiervoor zagen we dat de bank normaliter minstens elke ochtend geopend was, misschien dat vanwege her
haaldelijk ziekteverzuim van De Regt de openingstijden waren teruggebracht.
143
