2 augustus 1971 een pasmuntzakje met tachtig gulden aan de ouders van de acht- duizendste inwoner van Zierikzee: Tineke van Rijn.168 Karsten wilde nu ook de herbouw en het opknappen van bestaande woningen in Zierikzee gaan stimule ren. Men oveiwoog zelfs een elftal huizen van Smit Bolnes aan te kopen, maar uiteindelijk werden de woningen verkocht aan de bewoners omdat men het bod van de bank te laag vond. Een paar jaar later stelde Vos ter gelegenheid van het monumentenjaar (1975) voor niet-subsidiabele gedeeltes van restauraties aan eigenaren aan te bieden als eerste hypotheek tegen een gereduceerd rentetarief. Hij dacht hierbij aan de historische panden binnen het door de gemeente bij raadsbesluit aangegeven rehabilitatiegebied. De bank wilde een rentesubsidie geven van 2 procent, bij het toenmalige tarief was dat een korting van 20 procent. Vooral Doeleman vond het een geweldig idee. Het beoogde reclame-effect voor de bank werd echter grotendeels tenietgedaan doordat Burgemeester en Wethouders het initiatief wel toejuichten, maar er geen publiciteit aan wilden geven in verband met de relatie van de gemeente tot de andere banken. Ook cle Nutsspaarbank wilde een (subsidie) steentje bijdragen aan de renovatie van monumentale panden in Zierikzee. Prins Claus overhandigt in 1975 namens het Nationaal Comité Monumentenjaar een oorkonde aan de Zierikzeese burgemeester TId. H. de Meester voor de zorg waarmee de stad haar historisch erfgoed beheert. De huizen- en hypotheekmarkt waren begin jaren zeventig sterk in beweging en commissaris Karsten had al eens gewezen op het fenomeen van boeterente voor vervroegde aflossingen en afsluitprovisie zoals gebruikelijk bij hypotheekbanken. Vos zou de hele hypotheekafdeling met Karsten doornemen om een progressief 168. We herinneren ons dat in de eerste helft van de achttiende eeuw het inwonertal van Zierikzee op 10.000 werd geschat. 158

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2005 | | pagina 160