1000 gulden. Cau stelde voor om als proef met vijf man te beginnen. De bank maakte inmiddels per jaar een winst van 4 a 5000 gulden, dus dat moest kunnen. Voor deze structurele hulp zou een reglementswijziging nodig zijn en daarin wilde Cau opgenomen zien dat voor dit specifieke doel de commissarissen de uitslui tende beschikking kregen over de besteding van een deel van de winst. Naast de jaarlijkse ondersteuning van het departement van maximaal 150 gulden per jaar, te besteden aan nuttige doelen, zou in een aanvullend artikel moeten worden opge nomen dat zolang de reservepot meer dan 10 procent van het aan cle inleggers ver schuldigde bedrag bevatte, hoogstens een vierde van de jaarlijkse winst besteed kon worden aan uitkeringen voor werklieden die door ouderdom, ziekte of on geval niet meer in staat waren in hun onderhoud te voorzien. Voor degenen die Onderling Hulpbetoon niet kenden, had hij het reglement van deze vereniging meegenomen plus een nota van de secretaris. Alle commissarissen met uitzonde ring van Cau's oude vriend dr. Moll steunden dit voorstel dat voor goedkeuring naar het departement werd gestuurd. Een verzoek van een hypotheeknemer om zijn rente van 4 naar 3,5 procent te verlagen werd tijdens diezelfde vergadering zonder discussie door Cau afgewezen. Het departement met op dat moment nog een kleine vijftig leden vierde haar honderdjarig bestaan met een 'matinee musicale' en een avondconcert door 'Kunst en Eer' in Parklust. Misschien geen volksvermaak, maar aan de gewone man was tenslotte al gedacht door de getroffen pensioenvoorziening. Zo leek het jubileumjaar naar ieders tevredenheid afgesloten, maar het venijn zat in de staart. Nog net voor de jaarwisseling kwam de raad van commissarissen bijeen om een subsidieverzoek van de plaatselijke ambachtsschool te bespreken. Het verzoek kwam van het departement en was opvallend omzichtig verpakt in een vraag om advies. De president dacht waarschijnlijk tegen beter weten in een discussie te kun- Het nut van de ambachtsschool was boven elke twijfel verbeven, maar de Nutsspaarbank weigerde subsidie te geven. 50

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2005 | | pagina 52