de rol die met name Gerritsen gehoopt had. Het rapport van het advocatenkan toor De Brauw bleek sterk in het nadeel te werken. Secretaris-generaal Frederiks had naar aanleiding van dit stuk de vinger gelegd bij een aantal conclusies en op de vraag of het geld van de Slavenkas ter beschikking zou worden gesteld, was geen duidelijk antwoord gekomen. Verbouw van het ziekenhuis in Noordgouwe was aanmerkelijk goedkoper dan nieuwbouw in Zierikzee. Het ging om 2Vi cent per inwoner tegen 35 cent per inwoner. Ten aanzien van de discussies in de gemeenteraden gold de afspraak dat er geen propaganda zou worden gemaakt door de Slavenkas, noch door het bestuur van het ziekenhuis in Noordgouwe. Toen de uitslagen van de gemeenteraden bekend werden en de spanning steeg, werd bekend dat J.J. Geluk, burgemees ter van Noordgouwe en bestuurslid aldaar, en de aan het ziekenhuis verbonden dokter Aris toch propaganda maakten in Ouwerkerk om voor Noordgouwe te kiezen. Daarop besloot de Slavenkas op 7 december zich per expresse-brief te wenden tot de gemeenten, die nog geen standpunt hadden ingenomen, met het aanbod alle gewenste inlichtingen te geven. En dan te weten dat de Slavenkas nog op 30 november in een ingezonden stuk in de Zierikzeesche Nieuivsbode had verklaard dat het geen propaganda wenste te maken voor Zierikzee, noch voor Noordgouwe als vestigingsplaats van het te stichten ziekenhuis. Naast deze promotiecampagne van de Slavenkas hadden de ziekenhuisbestuurders uit Noordgouwe langs informele kanalen hun invloed aangewend. De burgemeesters van alle gemeenten waren door hen bezocht om te pleiten voor Noordgouwe. Op 23 oktober had het ziekenhuisbestuur een gesprek met Doeleman en Gerritsen en de Zierikzeese doktoren in het stadhuis in Zierikzee. De zieken huisbestuurders hadden besloten 'een rustige, waardige houding aan te nemen, niet te prikkelen tot opgewonden discussies en in oprechtheid te trachten tot een bevredigend resultaat te komen', zo notuleerde secretaris J. Vijverberg. Tot ruzies kwam het niet, maar evenmin kon men tot elkaar komen. De uitslag was teleurstellend voor Zierikzee. Uiteindelijk verklaarden slechts drie gemeenten zich voor Zierikzee als plaats van vestiging: Bruinisse, Duivendijke en, uiteraard, Zierikzee zelf. Zij hadden 9.734 inwoners. Veertien gemeenten, met een inwoneraantal van 13.162, waren voor Noordgouwe. Alleen Renesse had 'blan co' gestemd omdat niet bekend was of beschikt kon worden over de Slavenkas. Maar het inwoneraantal van deze gemeente kon niets meer veranderen aan de uitslag. Noordgouwe had duidelijk gewonnen. Commissaris der Koningin Quarles van Ufford nam de telefoon en feliciteerde bestuurslid J.J. Geluk met deze uit slag. Het was inderdaad cle slagvaardigheid geweest van deze Noordgouwse bur gemeester en die van dokter Aris, die veel had bijgedragen aan het succes. Een Rooms-Katholiek ziekenhuis Ook andere sentimenten dan de tegenstelling tussen Zierikzee en de rest van Schouwen-Duiveland hadden een rol gespeeld. Dat gold voor het gerucht dat er plannen bestonden om een Rooms-Katholiek ziekenhuis in Zierikzee te ves tigen. Het Sint Cornelia Liefdehuis werd in 1939 ingrijpend verbouwd. Daarvoor werd het huis 'de Mossel' afgebroken. Maar ook sneuvelde het ernaast gelegen huis met een zogenaamde Dordtse gevel en het Mosselpoortje. Het gemeentebe stuur had bedongen dat de gevel van dit pand, dat op de monumentenlijst stond, behouden diende te blijven. Dat gebeurde na een onverkwikkelijke strijd tus sen de architect en het gemeentebestuur. De gevel was echter ingestort en nood- 111

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2006 | | pagina 113