Zierikzee maakten hiervan deel uit - diende een aanvraag in om het Sint
Corneliahuis in te richten voor ziekenverpleging. Op 8 september 1941 werd
daarvoor vergunning verleend door burgemeester en wethouders. Deze han
delwijze van Rooms-Katholieke zijde had de verhoudingen geschaad. De stich
ting zag hierin aanleiding om nog eens met klem bij het bestuur van het zieken
huis in Noordgouwe aan te dringen op een krachtige samenwerking. Ze deed
tegelijkertijd nogmaals een beroep om in Zierikzee een nieuw neutraal zieken
huis te bouwen om zo 'het drijven der R.K. te keren'. Van de bouw van een
nieuw ziekenhuis in Zierikzee kon echter niets meer komen. De uitspraak van
de gemeenteraden moest gerespecteerd worden en van hogerhand wilde men
aan Noordgouwe als vestigingsplaats vasthouden. Dat nam niet weg dat Frederiks
aandrong op samenwerking met de Zierikzeese stichting.
Vrijwel onmiddellijk daarna mengde de Duitse bezetter zich in de ziekenhuis
kwestie. Dr. Reuter van de afdeling Volksgezondheid van de Generalkommissar
fur Verwaltung und Justiz deelde aan dr. C. Banning, hoofdinspecteur van de
Volksgezondheid mee dat het ziekenhuis er niet mocht komen op grond van
'KriegswirtschafIn november 1941 herhaalde dr. Reuter dat er maar één zie
kenhuis op Schouwen-Duiveland mocht zijn. Niettemin ging de verbouwing van
het Sint Corneliahuis gewoon door en in april 1942 was alles gereed om het zie
kenhuis in gebruik te nemen. Onder meer een röntgen- en operatiekamer waren
geïnstalleerd. Echter de maand tevoren was op duidelijke wijze te verstaan gege
ven dat het ziekenhuis niet mocht worden geopend. Toch vonden er in april
bevallingen plaats. Frederiks liet de opdracht op verzoek van de Duitse bezetter
via de burgemeester herhalen. Pastoor Brink antwoordde op 20 mei 1942 dat het
openen een zaak was van de Congregatie waartoe de zusters behoorden. Kort
daarna volgde van de zijde van de Duitse bezetter een nadrukkelijk verbod tot
ingebruikneming en op grond daarvan volgde sluiting.
De nieuive vleugel van het ziekenhuis in Noordgouwe (foto: P.J. Ochtman, Zierikzee).
Het ziekenhuisbestuur in Noordgouwe had tactisch gemanouvreerd. Het volg
de de ontwikkelingen met argusogen, maar ging onverminderd verder met de
117
