Besluit van 21 juni van dat jaar werd hij benoemd als burgemeester van de
gemeente Ten Boer, ten noordoosten van de stad Groningen. Ongetwijfeld
maakte hij kennis met zijn voorganger, jonkheer Ludwig August Henri de Stürler
de Frienisberg. Hij raakte geïnteresseerd in diens dochter Louisa Davida en zij in
hem. Het ligt voor de hand dat de niet adellijke afkomst van Triezenberg geen
probleem was, de moeder van de aanstaande bruid stamde ook niet uit een adel
lijk geslacht. Op 27 november 1907 werd hun huwelijk voltrokken. Louisa was
een van de vijf dochters uit de echtvereniging van jhr. De Stürler de Frienisberg3
en Siebrig Veldman. De jonkheer was behalve burgemeester (toen nog gemeente
Noorddijk en Ten Boer), notaris te Ten Boer en plaatsvervangend kantonrechter
in het kanton Appingedam. Het paar betrok een mooie woning in het dorp aan
de Stadsweg, dat in de volksmond 'het borgje' werd genoemd. De vergelijking
met een borg is wat pretentieus, maar het pand bezat een zekere status en zo te
zien veel ruimte.
Het woonhuis met koetshuis van het echtpaar Triezenberg te Ten Boer, bewoond door de voorganger
van T?-iezenberg. G.K. Bolhuis: Ten Boer in oude ansichten: Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1986.
Op 8 november 1908 kwam hun eerste kind ter wereld, Louise Siebrig Hilda
Davida Ada. Een tweede zwangerschap liep slechter af, op 18 mei 1911 werd er
een levenloos meisje geboren. Het gezin was compleet na de geboorte van zoon
Tonij Meinerd Anne Eisse Herman op 25 juli 1912. Met deze namen werd bijna
heel het voorgeslacht van de ouders vernoemd.
Hoe Triezenberg het burgemeesterschap beviel is een moeilijk te beantwoor
den vraag. Zeker is dat hij inzet heeft getoond en zich maatschappelijk betrok
ken voelde. Triezenberg toonde veel belangstelling voor de landbouw in al zijn
facetten, de voornaamste bron van inkomsten van de inwoners en werd daar
zeer om gewaardeerd. Ook was hij voorzitter van de afdeling Groningen van
de Nederlandse Bond van Gemeenteambtenaren. Deze beijverde zich niet alleen
om de arbeidsvoorwaarden en rechtspositie van ambtenaren te verbeteren, maar
25
