Haamstede ligt in juni 1940 nog bezaaid met Nederlandse vliegtuigwrakken. Op de achtergrond een als vakantiehuis gecamoufleerde Nederlandse vliegtuigloods. (foto R. ten Kate) Van Oeveren uit Zierikzee, die door de toestroom van arbeidskrachten zelfs een aparte lijn ging onderhouden. Deze liep tussen het vliegveld, Zierikzee en Zijpe, waar de grondwerkers van Sint Philipsland en Tholen met het veer op Schouwen-Duivelancl arriveerden. Ook met de stoomtram van de Rotterdamsche Tramweg Maatschappij (RTM) reisde iedere ochtend en avond een groot aantal arbeiders uit de omliggende dorpen van en naar het vliegveld.8 Vrijwel tegelijk met het gereedmaken van het vliegveld Haamstede bouwde de bezetter op ongeveer twee kilometer ten oostnoordoosten ervan, op Biesterveld bij Renesse, ook een schijnvliegveld, Scheinflugplatz 33 (SF 33). Er bevonden zich onder meer namaakgebouwen, een 'hangaar' en enkele 'opstelplaatsen'. Britse vliegtuigbemanningen noteerden op een gegeven moment ongeveer vijf tien 'Messerschmitts' die voornamelijk op de startbaan waren geconcentreerd. Tevens werden er 'start- en lanclingslichten' en 'grenslichten' gemeld. Nadat het schijnvliegveld op 27 augustus 1942 weer eens was gefotografeerd, wees alles erop dat het niet meer in werking was. Er waren geen opstelplaatsen meer en ook de dummy-vliegtuigen waren verdwenen. Hieruit maakte de RAF op dat het schijnvliegveld en het echte vliegveld niet meer actief waren. Hoewel de verdediging van Haamstede mede een zaak was van de aldaar gesta tioneerde vliegtuigen, posteerde de Duitse bezetter er ook enkele batterijen luchtafweergeschut - ook wel Flak (een afkorting van Flugzeug Abwehr Kanonë) genoemd - en een aantal zoeklichten in de omgeving van het vliegveld. Op 25 juli 1942 was het geschut in de Kop van Schouwen als volgt verdeeld: rond het vliegveld in de zogenaamde Stutzpunktgruppe Fl.H. FLaamstede waren 23 stuk ken van 20 millimeter Flak 30 geconcentreerd en bovendien stonden er in dit gebied zeven schijnwerpers van 60 centimeter opgesteld. In totaal vijf officieren, 39 onderofficieren en 242 manschappen bedienden dit materieel. Het moge dui delijk zijn dat dit afweergeschut niet alleen in werking trad wanneer het vlieg veld werd aangevallen, maar telkens wanneer geallieerde vliegtuigen binnen het bereik van deze kanonnen kwamen.9 51

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2006 | | pagina 53