Enkele dagen na de Kanaldurchbruch' van de 'Scharnhorst' en 'Gneisenau' arri veerde op 16 februari ook de 2./JG 2 vanuit Valkenburg op Haamstede. Naar verluidt streek de staf van de I./JG 2 vanaf halverwege februari eveneens op de Zeeuwse Luftwaffe-basis neer, terwijl de rest van de Gmppe in de genoemde periode volgens de officiële boeken op Valkenburg was gestationeerd.29 In de dagelijkse praktijk wisselden de Messerschmitts van beide officieel op Haamstede gestationeerde eenheden veelvuldig voor korte tijd van locatie.30 Op 23 maart kwam aan het verblijf van de Messerschmitts van JG 2 op Haamstede een einde en volgde overplaatsing naar Le Havre. De jachtvliegtuigen van de 6./JG 1 ble ven nog wat langer op het Zeeuwse vliegveld en vertrokken pas begin mei naar Woensdrecht. Nadien zouden er geen vliegende Luftwaffe-eenheden meer op Haamstede worden gestationeerd. Wel werd Haamstede af en toe nog als satellietvlieg veld gebruikt door met name de Focke Wulf Fw 190's van de II./JG l.3' Dat het Schouwse vliegveld vanaf het voorjaar van 1942 nauwelijks nog een rol van betekenis speelde, ontging ook de geallieerden niet. Langzaamaan verminder de in dit jaar ook het aantal storings- en bombardementsvluchten. Wel vormde Haamstede op 4 juli 1942, samen met Bergen, Valkenburg en De Kooij, het doel wit voor Douglas Boston bommenwerpers van 226 Squadron. Haamstede werd - net als deze andere vliegvelden - aangevallen door drie toestellen, waarvan er één werd gevlogen door een Amerikaanse bemanning. De bommen troffen niet alleen het vliegveld, want in de omgeving werden twee huizen geheel vernield en raakten er vier zwaar beschadigd. De 33-jarige D. van Dijk, een Nederlandse arbeider, kwam bij de aanval om het leven.32 Het vliegveld wordt verlaten Wanneer precies is niet duidelijk, maar waarschijnlijk in het voorjaar van 1943 werd het vliegveld onbruikbaar gemaakt.33 Hangaars werden afgebroken en samen met andere nog te gebruiken materialen naar Woensdrecht vervoerd. In het start- en landingsterrein werd een groot aantal zware landmijnen begraven. Voorlopig bleef een aantal compagnieën grondtroepen van het Flieger Regiment 51 van de Luftwaffe voor garnizoenstaken op het vliegveld gestationeerd, maar in de zomer van dat jaar kwam ook hieraan een einde. Dit hing samen met het feit dat op 14 augustus 1943 het vliegveldterrein werd overgedragen aan de Duitse landmacht.34 Een dag later vertrok de zesde compagnie van het Flieger Regiment 51 naar Gilze-Rijen, terwijl op 27 augustus de staf van het eerste batal jon en de vierde compagnie van dit regiment naar Missingen werden overge plaatst.35 Ten slotte kreeg de administratieve staf van het vliegveld, het personeel van Flugplatzkommando A 4/VL, op 3 september 1943 de opdracht om zich naar Volkel te begeven. Drie dagen later was ook het vliegveldcommando opgehe ven.36 Daarmee kwam min of meer een officieel einde aan het gebruik van Haamstede door de Luftwaffe. Ofschoon het vliegveld in de eerste oorlogsjaren regelma tig werd gebruikt voor operaties met jachtvliegtuigen, groeide het nimmer uit tot een belangrijke basis. Daarvoor was het dicht aan de kust gelegen vliegveld te kwetsbaar voor bombardementen en beschietingen en aanvallen vanuit zee. Voor offensieve operaties met jachtvliegtuigen was het juist weer te ver verwijderd van Groot-Brittannië, Het Schouwse vliegveld speelde dan ook slechts een marginale rol in de geschiedenis van de luchtoorlog boven Europa. 60

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2006 | | pagina 62