Het bloembollenbedrijf omstreeks 1910. De familie van Waveren in 1920. Van links naar rechts staande: Johan, Jan. Suzanna en Mari. Zittend: vader Hendrik. Hendrikmoeder Cornelia met Simon, en Piet. Tot aan de Eerste Wereldoorlog 1914-1918 ging het met de bollenteelt voorspoe dig. Teelde men in I860 in heel Nederland 400 ha bloembollen, in 1912 waren dat er al 3800. Uit een vragenlijst inzake de akkerbouw in 1912 blijkt dat de firma H.S. van Waveren 11 ha bloembollen voor haar rekening nam. Jammer genoeg zijn er uit deze periode geen verlies- en winstberekeningen gevonden, wel is op een foto te zien dat de er meer ramen in de bollenschuur gemaakt zijn (gelijkma tige temperatuur is zeer belangrijk) en dat Zomerzorg' verfraaid is met een dak kapel en een serre. Het ging dus wel goed met het bedrijf. Het wel eti wee van de familie H.S. van Waveren Hendrik Simon en Cornelia hebben samen acht kinderen gekregen, zeven jon gens en één meisje. Er was in deze periode ook verdriet, want de oudste zoon Simon overleed aan bloedvergiftiging op twaalfjarige leeftijd. De jongens zijn allemaal in de bollen begonnen. Het vak leerde je bij je vader, om Engels en Frans te leren spreken ging je in het buitenland werken. Zo ging mijn vader, Johan Antonie, van 1 juni-24 december 1919 naar Engeland. Hij was toen 15 jaar oud. In huize 'Zomerzorg' werden de kinderen streng maar ook liefdevol opgevoed. Moeder Cornelia bracht gezelligheid in huis en was zeer gastvrij. Ze was dol op spelletjes en had een opgewekt karakter. Vader Hendrik was een 65

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2007 | | pagina 67