harde werker en gesteld op discipline, Zijn uitspraken werden niet altijd op prijs gesteld. "Ik heb Tibout bij kunnen houden", zei Johan eens opgetogen tegen zijn vader na een dag hard werken op het land. "Of heeft Tibout jou bij gehouden?", was het antwoord. Ook gaat het verhaal dat als het 's nachts onweerde, en de kinderen toch wakker waren, mijn grootvader die tijd gebruikte om het haar van de jongens te knippen. Aan tafel moesten de kinderen rechtop zitten. Dat werd geoefend met kranten tussen je bovenarm en de zijkant van je borst en dan toch netjes eten. Ook in de Gereformeerde kerk mocht je niet lekker onderuitgezakt zitten. "Kijk maar naar je moeder, die zit zo recht als een kaars", placht vader Hendrik te zeggen, maar dan riepen de kinderen in koor: "Daar is geen kunst aan want zij draagt een korset!" Kregen de jongens ook huishoudelijke taken te doen of werd dat overgelaten aan de enige en oudste dochter? Dat laatste was zeker niet het geval. Puttend uit mijn herinneringen weet ik dat mijn vader een prima huisman was, zijn tijd vooruit. In een bollenbedrijf zijn er afwisselend goede en kwade jaren. Het weer is één van de bepalende factoren. "Het regent dubbeltjes en kwartjes", riep mijn vader als er na een droge periode een flinke bui viel. Mijn grootvader riep dat ook al. Ook in het dorpsleven van Haamstede was Hendrik Simon een actieve man. Hij was wethouder en betrokken bij de oprichting van de Christelijk Nationale School in 1914. Marien Visser herinnert hem zich als een deftig man, vriendelijk en rechtvaardig. Mijn grootouders zijn niet oud geworden. Hendrik Simon overleed 2 febr. 1928 op 57- jarige leeftijd. Cornelia van Voorst 26 aug. 1929 op de leeftijd van 53 jaar. Zij was na het overlijden van haar man verhuisd naar Oegstgeest waar haar zoon Piet woonde, de jongste zoon Anton ging mee. Johan inmiddels getrouwd) en Jan bleven in 'Zomerzorg' wonen. De andere kinderen woonden in het buiten land. Suzanna in Ned.Oost-Indië, Hendrik in de U.S.A. en Marius in Frankrijk. N. V Bloembollen Maatschappij Lowe Shawyer Van Wateren De periode 1920 tot 1930 Voor het bloembollenbedrijf is dit een voorspoedige periode geweest, zij het dat er ook jaren bij waren waarin verlies werd geleden. Ook in die tijd begreep men dat een fusie met een solide buitenlandse onderneming de kans op meer winst zou vergroten. De firma Lowe Shawyer Ltd. was zo'n onderneming. De Eerste Algemene Vergadering der N.V. Bloembollenmaatschappij Lowe Shawyer VanWaveren werd gehouden ten kantore van de N.V. Lowe Shawyer te Uxbridge Engeland op 7 december 1921 "des namiddags half zes ure", zo lezen wij in het notulenboek dat bijgehouden werd tot 1 juli 1959. Aandeelhouders waren H.S. van Waveren. directeur der N.V. en de heren P.C. Kay en H.H. Stephens commissarissen van Lowe Shawyer Ltd. Na afschrijving van 4794,99 en een halve cent en betaling van alle oprichtingskosten a 13986,32 bedroeg de winst 2611,87. Besloten werd om geen dividend uit te keren maar de winst te reserveren. Het aandelenkapitaal bedroeg 500.000 verdeeld in 5000 aande len elk groot 100. In datzelfde notulenboek lezen we ook hoe in 1927 het batig saldo groot 79.111,41 geplaatst werd: 20% (van het aandelenkapitaal dat inmid dels 129.000 groot was) uit te keren als dividend 25.800,00. Te reserveren de som van 25.000,00. Extra commissie aan Directeur 4008,38. Totaal 54.808,38 met een bedrag van 24.303,03 als extra reserve. In 1923 werd een flink stuk grond van het Burgerlijk Armbestuur gepacht en wel 66

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2007 | | pagina 68