het 'Tempelbosch' gelegen aan de Moolweg voor 886,18 per jaar. Midden in
dit land lag de ijsbaan die bereikbaar was vanaf de Burghseweg. Tot 1938 werd
deze prachtige plek gehuurd door de vereniging de IJsclub, daarna wilde men
de huurverhoging niet meer betalen en kon dit deel erbij gepacht worden. De
bollenschuren en de bedrijfswoning aan de Burghseweg 66a lagen er vlakbij.
Deze gebouwen waren vanaf 1904 in het bezit geweest van WJ.Bijlevelt, die het
bedrijf in 1916 verkocht aan de firma Bader en Van Til te Lisse. In 1923 werden
deze gebouwen aan het bedrijf toegevoegd.
Van 'Winterrust', de schuur aan de Hogeweg 42a, (tegenwoordig 't Hof van
Haamstede) weten we dat W.Verboom er tot 1909 een landbouwbedrijfje had en
in de correspondentie van de gemeente lezen we dat in 1912 H.S. van Waveren
de beplanting langs de wegen en paden van zijn perceel (toen nog gepacht van
W. J. Bijlevelt) hoger moest opsnoeien. Deze grond werd in 1927 gekocht. Al
het overige land werd gepacht. Het bedrijf had drie dienstwoningen: het huis
van Jan Tibout en zijn zuster Coba naast 'Zomerzorg', het huis van Bernharcl en
Corrie van der Weel naast de bollenschuur aan de Burghseweg 66a en het huis
aan de Hogeweg op 'Winterrust' bewoond door Johannes Laban. Verder bezat
men nog een bollenschuur 'Lentevreugd' aan de Lageweg.
Bloeiende irissen op
Tempelbosch met op de
achtergrond molen 'de
Graanhalmde bollen
schuur en de watertoren.
Vanaf 1926 heeft het bedrijf hele goede jaren gemaakt. Ongetwijfeld heeft
Wedgwood daarin een rol gespeeld. In 1924 was er van deze lucratieve bol al
8225 voet gekweekt. Deze lichtblauwe iris met zijn stevige stengel, goede ziekte
resistentie en zeer geschikt om op een vroeger tijdstip in bloei te trekken, werd
in 1925 en in 1927 bekroond. En er was meer. Cornelia (naar mijn grootmoeder
vernoemd) was beveiligd d.w.z. 50% van een partij bollen van deze soort mocht
alleen verhandeld worden door Lowe tk Shawyer de andere helft mocht naar
andere afnemers. Een gewilde bloem, een vaste afnemer, geen slechte zaak.
En dan verandert in het notulenboek de handtekening van mijn grootvader in
die van mijn vader en lezen we dat de heer H.S. van Waveren, directeur Lowe
Shawyer Van Waveren overlijdt op 21 februari 928 en dat in datzelfde jaar zijn
zoon J.A. van Waveren met algemene stemmen tot directeur wordt benoemd. Hij
was toen 23 jaar oud. Op de volgende vergadering 7 mei 1929 meldde de nieu
we directeur dat de strenge vorst veel schade berokkend had aan iris Wedgwood
op de tuin (kwekerij) in Zuid-Frankrijk van de firma v/'h W. Seignette, maar dat
67