verd met alles erop en eraan, inclusief de leidingen voor stromend water waar
op de meeste gemeenten op Schouwen-Duiveland in 1930 aangesloten waren.
Haamstede echter niet want de gemeente had net subsidie verleend voor het
vernieuwen van goten en regenputten. Het water werd daarom betrokken vanuit
de watertoren bij het tramstation in Burgh; pas in 1940 werd Haamstede aange
sloten op het net.
De droeve kant van dit verhaal is dat mijn grootmoeder een half jaar na de bruiloft
van mijn ouders overleed en op 29 augustus 1929 in Haamstede begraven werd
naast haar man Hendrik Simon. Jammer dat zij samen niet hebben kunnen genieten
van het jonge leven dat al spoedig geboren werd op 'Zomerzorg' en 'de Zonne'.
Veranderingen in het bedrijf.
De jonge 24-jarige directeur ontplooide diverse activiteiten. Om te beginnen ver
beterde hij in november 1928 de bollenschuur aan de Burghseweg 66a. Dit werk
werd uitgevoerd door aannemer Romeijn in Burgh. De houten bekleding werd
vervangen door éénsteens wanden en ook de ramen en deuren werden ver
nieuwd. Op 'Winterrust' aan de Hogeweg werd door aannemer Boot-Jonker in
1930 de oude schuur vervangen door een nieuwe.
In datzelfde jaar veranderde het bedrijf ingrijpend. In het notulenboek lezen we
dat de fa. Lowe Shawyer bereid was om hun aandelen in het bedrijf te ver
kopen. Wilde de jonge directeur volledig zelfstandig zijn? Kwamen de heren
Shawyer en Kay zelf met het voorstel omdat zij de economische malaise zagen
aankomen? De briefwisseling is helaas verloren gegaan, wel weten we dat op
12 augustus 1931 de naam van het bedrijf veranderde in N.V. Bloembollen
Maatschappij v/'h H.S. van Waveren. In die tien jaar tijd was het aandeel gestegen
van 50,- tot 112,50, vastgesteld door de heer Seignette die de opdracht kreeg
de waarde van het bedrijf te berekenen. Er moest dus een flink bedrag worden
uitgekeerd. Hierover is, denk ik, stevig onderhandeld. De uitkomst was dat van
de waarde van het aandeel driekwart direct moest worden uitbetaald, het overi
ge bedrag moest binnen vijf jaar op tafel worden gelegd, maar wel onder voor
waarde dat er winst zou worden gemaakt wat niet het geval was. Bovendien
mocht over de gehele periode een bedrag van 12.900 gereserveerd worden ten
behoeve van de exploitatie van het bedrijf.
Dat de naam H.S. van Waveren opnieuw gebruikt werd, was begrijpelijk want de
aandeelhouders in het nieuwe bedrijf waren de kinderen van Hendrik Simon. De
meeste aandelen hadden Johan, Jan en Mari, een kleiner deel de jongste broer
Anton. De aandelen van Suzanna, Henk en Piet werden al in 1931 overgenomen,
die van Mari in 1933- Op 1 april 1937 werd Jan van Waveren benoemd tot mede
directeur. De N.V. is tot aan de ontbinding in 1959 een familiebedrijf gebleven.
De crisisjaren en de jaren voor de tweede wereldoorlog.
Het ging in de twintiger jaren uitstekend met de bloembollenhandel, de kwaliteit
van het Nederlandse product was het beste ter wereld. In cle dertiger jaren trof
de algemene wereldcrisis echter ook deze bedrijfstak. De devaluatie van de
Engelse en Scandinavische valuta deden de exportwaarde belangrijk verminderen.
Weliswaar bleef de geëxporteerde hoeveelheid hetzelfde maar het evenwicht
tussen vraag en aanbod werd verstoord. Er kwam overproductie. Sommige firma's
exporteerden hun overproductie aan het einde van het seizoen tegen zeer lage
prijzen, tot ongenoegen van buitenlandse afnemers die reeds eerder tegen normale
69
