Holland. In 1957 was de verkoop in het binnenland zelfs twee keer zo groot als die naar het buitenland. Kleine en grote rampen konden zich voordoen. In de vijftiger jaren devalueerde het Engelse pond verschillende malen, in de zestiger jaren werd een grote par tij bollen niet gelost vanwege de zesdaagse oorlog (1967) en in Frankrijk bevroor een koelhuis met bollen, omdat de man die de temperatuur moest regelen het weekend bij zijn vriendin doorbracht. De handel in bollen kende vele ups en downs. Terugkijkend naar de vijftiger jaren zien we dat verlies en winst elkaar in evenwicht hielden, maar de bank- schulden niet teruggedrongen konden worden. Er moest dus gezocht worden naar andere bestaansmogelijkheden. De laatste periode 1959 tot 1969 Waar al een aantal jaren over gepraat en nagedacht was, werd in 1959 werkelijk heid. De beide broers besloten uit elkaar te gaan. Jan van Waveren werkte, met medewerking van het laboratorium in Wageningen, aan een systeem om de groei van bollen onder controle te krijgen, zodat kwekers deze geprepareerde bollen op van te voren vastgestelde data in bloei konden trekken. Deze nieuwe werk wijze wilde hij uitoefenen in een eigen bedrijf in Sirjansland. De N.V. Bloembollen Maatschappij v/h H.S. van Waveren werd op 1 juli 1959 ontbonden. Dit gebeurde op het kantoor van notaris P. Heering te Zierikzee in aanwezigheid van de beide directeuren en de commissaris M. Poldermans. De bezittingen werden verdeeld en de schulden konden worden afgelost met de opbrengst van de verkoop van 'Winterrust'. Jan van Waveren startte zijn nieuwe bedrijf in Sirjansland samen met zijn zoon Piet. Johan van Waveren zette het oude bedrijf voort met zijn zoon Henk. Dit bedrijf is eind zestiger jaren afgebouwd en opgeheven omdat het onvoldoende toekomstmogelijkheden had. Johan is blijven wonen op de plek waar hij geboren was aan de Burghseweg 47 en later verhuisd naar het huis van zijn zoon op nr. 49. Bij zijn overlijden op 17 augustus 1977 kwamen huis en tuin in het bezit van de erfgenamen. Dochter Rita en haar gezin, de familie Van de Putte, hebben het huis tot 1999 als twee de woning in gebruik gehad en zijn er na hun pensionering permanent gaan wonen. En zo is een stuk van de grond, door H.S. van Waveren in november 1903 gepacht, in de familie gebleven. Terugblik op bet bollenbedrijf Als we kijken naar de ingrijpende veranderingen die plaatsvonden in de Westhoek in de tweede helft van de vorige eeuw dan begrijpen we dat de bloembollenvelden niet lang een toeristische attractie zijn gebleven. De voor naamste reden was de verdroging van de grond. De kop van Schouwen werd aantrekkelijk voor welgestelden om er een zomerwoning te bouwen. Strand en duinen werden ontdekt door binnen- en buitenlandse toeristen die wilden genieten van hun verworven vrije tijd. Achter de duinen verrezen de campings met vakantiehuisjes en die ontwikkeling betekende dat er veel water onttrok ken werd aan de duinen. Een goede waterbeheersing is een voorwaarde voor de teelt van bollen. En dan was er nóg een reden, ook de bol zelf moest ingrijpend veranderd worden. De door moeder natuur ingebouwde wekker, het moment om te gaan bloeien, moest op ieder gewenst moment kunnen afgaan en dat ver- 77

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2007 | | pagina 79