Het bestuur oriënteert zich op een op te richten provinciale vereniging die een
dergelijke kneusjesverzekering, ook wel buitengewone verzekering genoemd, kan
dragen. Kandidaat-verzekerden die op grond van leeftijd of gezondheidstoestand
geweigerd worden of slechts beperkt toegang krijgen tot reguliere verzekeringen,
moeten zich hier zonder selectie vooraf kunnen verzekeren. J.H. Motmans, chirurg
in Noordgouwe en inmiddels voorzitter van de stichting, heeft het oriënterende
gesprek bijgewoond. Hij meent dat een provinciaal draagvlak voor kneusjes nog
te klein is. Zijn voorkeur gaat uit naar toetreding tot Het Zilveren Kniis. Een van
zijn argumenten is dat de stichting bij een rechtstreekse aansluiting invloed krijgt
in het algemeen bestuur; dit bestuur stelt onder meer de premie vast. Verder werkt
Het Zilveren Kruis met verschillende kassen, waaronder de kneusjesverzekering.
Bovendien blijft het goed gevulde reservefonds van de stichting bij toetreding
zelfstandig. Ten slotte, voor deze kleine stichting zeker niet onbelangrijk, is de
eis een bepaalde reserve te storten bij toetreden niet dwingend.
Draagvlak
Er is noodzaak tot samenwerking. Het draagvlak van de stichting is relatief klein
en kan problemen opleveren bij bijvoorbeeld een epidemie. Ook is er steeds
meer bemoeienis uit Den Haag voor stichtingen met een beperkt draagvlak.
In april 1957 komt een bestuursdelegatie van Het Zilveren Kruis tijdens de
bestuursvergadering een toelichting geven. Als deze bestuurders al weer weg zijn
om de laatste pont te halen, concludeert het stichtingsbestuur echter dat er zoveel
overeenkomsten in de verstrekkingen zijn, dat aansluiting niet nodig is. Door het
pakket uit te breiden en de premie te verhogen, meent de stichting dezelfde
uitkeringen te kunnen waarborgen. Een nieuw reglement is wel noodzakelijk.
De nieuwe wet op stichtingen maakt ook een aanpassing van de statuten in
1959 noodzakelijk. Zo moeten er tien in plaats van zes bestuursleden komen en
mag er niet over leden maar deelnemers gesproken worden. Op de algemene
ledenvergadering van 12 oktober 1959 die deze verandering moet bekrachtigen,
komt welgeteld één van de 1500 stemgerechtigde leden opdagen. Er is een
tweede algemene ledenvergadering (waarbij het aantal stemgerechtigden er niet
meer toe doet) nodig om de statuten te wijzigen.
Administratie
Uit de statistieken blijkt dat inmiddels 80 procent van de bevolking van Schouwen-
Duiveland verzekerd is bij het ziekenfonds of de Stichting Ziekenhuisverpleging.
Het advies in 1962 van accountant Kathman om een kopieerapparaat aan te
schaffen voor het kopiëren van rekeningen, wordt afgedaan als een zaak voor
het ziekenfonds. Twee jaar later wordt er gesproken over de mogelijkheden
van automatische incasso. Hier zijn geen kosten aan verbonden en het moet
de administratie vereenvoudigen. Hoewel de handmatig verrichte administratie
omvangrijk is, laat het maandelijkse incasso nog tot 1969 op zich wachten. 'Elk
kwartaal schreef een aantal personeelsleden met de hand zo'n 800 kwitanties',
vertelt Cees van der Maas. 'Vervolgens werden deze door mij, soms met hulp
van directeur ziekenfonds K.B. Hogerland. gecontroleerd. Dat werd wel eens
nachtwerk voor ons.' Van der Maas begon in 1950 als administratieve kracht bij
het ziekenfonds en kwam in 1955 bij de administratie van de stichting terecht.
Hij volgde Hogerland in 1980 als directeur op tot hij in 1989 met de VUT ging.
Nog steeds is hij als bestuurslid betrokken bij de rechtsopvolger van de stichting,
88
