Beheer
De onbekendheid van de stichting komt in latere jaren meermalen aan de orde.
Het bestuur lost dit enigszins op door (deels) aanwezig te zijn bij presentaties
of openingen van projecten waar de stichting financieel toe heeft bijgedragen.
Ook wijzen bestuursleden als zij over een passend project horen, de betreffende
organisatie op het bestaan van de stichting. Maar het bestuur staat ook op het
standpunt dat verenigingen, stichtingen en instellingen zelf de stichting dienen te
vinden. En dat lijkt te kloppen. De lijst van aanvragen voor bijdragen is afwisselend
en lang. Sommigen komen met regelmaat terug, anderen doen incidenteel
een beroep op het budget van de stichting. En zolang de verzoeken financieel
onderbouwd zijn, er geen andere manieren zijn om aan het benodigde bedrag te
komen, en natuurlijk voldaan wordt aan de eis dat het doel ten goede komt aan
de gezondheidszorg of maatschappelijke zorg, beslist het bestuur positief. 'We
hebben vanaf 1983 tot en met 2006 in euro's ruim drie ton uitgegeven', rekent
Van der Maas globaal uit. 'Soms zaten daar stevige bijdragen tussen. Meestal gaat
het echter om relatief kleine maar voor de aanvrager belangrijke bedragen.'
Die bijdragen waren mogelijk door een zorgvuldig beheer van het bestuur. Er
is nooit al te risicovol belegd al waren uitstapjes naar bijvoorbeeld de Ecu's en
Australische dollars niet altijd even winstgevend. De beursval van 2002 heeft, net
als de lage rentestand, geen invloed gehad op de bijdragen. Van der Maas: 'Soms
moet de aanvrager even wachten tot er obligaties zijn uitgeloot, maar er is nooit
meer uitgegeven dan er aan rentebaten binnen is gekomen. Wel vaak minder.'
Van der Maaspotje
Het bestuur heeft na de eerste periode jarenlang alleen uit mannen bestaan.
Vijftien jaar geleden werd A.F. van de Zande-Vleugels Schutter gevraagd. Zij
neemt eind 2007 afscheid en wordt opgevolgd door P. Berrevoets-Ringelberg.
Het bestuur, dat verder bestaat uit de heren Van der Maas, I.C. Padmos, D. van
Eek, B. Waaijenberg, J.L. Flach. F. Babijn. H. Groeneveld, H. de Morree en M.S.
van Hekke, kenmerkt zich door zijn trouwe bezetting. Vanaf de oprichting in
1929 hebben vrijwel alle bestuurders zich tien of meer jaren ingezet. Cees van
der Maas spant de kroon met meer dan vijftig zittingsjaren; in de wandelgangen
wordt dan ook gesproken over het "Van der Maaspotje". Hij geeft zich in 2007,
bij leven en welzijn, nog twee jaar. 'Je moet gewoon een keer opstappen. En ik
wil voorkomen dat ze me een erebaantje geven om van mij af te komen.'
Tijs de "Beuzeman"
Mijn man Mattijs de Moor werd in 1946 als bode aangenomen, eerst bij het
ziekenfonds, later ook voor de ziekenhuisverpleging. Hij had daarvoor
kruidenierswaren rondgebracht dus hij wist met mensen en geld om te gaan
en kende heel Schouwen. Na een jaar konden we vanuit Brouwershaven naar
Zierikzee verhuizen, dat scheelde veel reistijd. We kregen de woning boven
het kantoor aangeboden. In ruil daarvoor maakte ik 's avonds het kantoor
schoon. Ook bracht ik koffie en thee rond maar daar mocht ik een bijdrage
voor vragen. We hebben er 22 jaar gewoond. Mijn man was lid van de Partij
van de Arbeid. Tijdens de verkiezingen hing hij een plakkaat van Drees voor
ons raam. Dat zorgde wel voor ophef. Apotheker Gasille vond het helemaal
niks, maar dokter Ittman stelde dat mijn man zelf mocht bepalen wat hij voor
zijn raam hing.
94
