Renesse, Laantje naar Wilhelminahoeve.
in het belang van liet onderwijs. Paulusse zegt de burgemeester dat er nooit een
antwoord zal komen.
Wie de situatie op zich in laat werken, kan zich enigszins voorstellen waarom
Paulusse er op de foto uit 1927 bijstaat als een moeilijke man, bars en bitter. En
zelfs in dat jaar komt er van gemeentewege nog wat onheil over hem als hij zich
uiterst scherp uitlaat over de man die jarenlang op het dorp onderwijzer was,
meester Leeuwe. Deze wordt aanvankelijk op wachtgeld gesteld en vervolgens
als een soort onderwijsassistent aangenomen tegen een bedrag dat gelijk is aan
het verschil tussen zijn vorige wedde en zijn wachtgeld. De school zat in deze
jaren voortdurend onder en net boven de grens van 70 leerlingen, zodat de derde
leerkracht in de gevarenzone zat.12 Uiteraard was de regeling met Leeuwe een
bezuinigingstruc. Deze onderwijzer is echter zeer gezien en zal dan ook bij zijn
vertrek een gouden, althans een zilveren handdruk krijgen.
Een nieuwe onderwijzer moet benoemd worden, waarover B W zich met de
hoofdonderwijzer schriftelijk verstaan. Op 25 juni 1927 schrijft deze een rapport
aan B W over de pas benoemde onderwijzer Elenbaas die Leeuwe heeft op
gevolgd: Het peil waarop het onderwijs in 't 3e 4e leerj. staat is nog niet
zoo hoog als ik het wel zou wenschen, maar dit kan ook nog niet, als men in
aanmerking neemt, dat de heer Leeuwe zijn klassen totaal verwaarloosd en gede
moraliseerd heeft achtergelaten.' Zo'n kans laat het bestuur van Renesse zich niet
ontgaan en op 5 augustus 1927 schrijft de notulist van de raad aan Paulusse:
betuigt de gemeenteraad zijn afkeuring over de wijze waarop U zich daarin over
den heer M.N. Leeuwe heeft uitgelaten en wil van zulke inlichtingen en mededee-
lingen in den vervolge niet meer gediend zijn.'
Behalve dat bovenstaande affaire licht werpt op Paulusse en niet minder op de
verhoudingen in Renesse, maakt de geschiedenis ook duidelijk waarom Leo van
50
