aantal werken in voorraad en deed vrij gemakkelijk afstand van een schilderij.Te gemakkelijk, volgens zijn vrouw, die er graag een aantal had behouden of vond dat hij er op zijn minst (meer) geld voor moest vragen. Hij gaf ze aan familie, vrienden en bekenden cadeau bij een verjaardag, trouwdag of jubileum. Kinderen of klein kinderen die gingen trouwen kregen standaard vijf schilderijen van pa of opa Breetveit. Hij koos de werken persoonlijk uit en er was standaard een zeegezicht, een boeket bloemen, een aquarel en een stadsgezicht bij. Breetveit schilderde niet voor geld of voor zijn levensonderhoud, maar uit passie. Zijn schilderijen waren niet duur, dus gemakkelijk verkrijgbaar en toegankelijk qua onderwerpen en stijl. Dat is waarschijnlijk de reden waarom ze zo wijd en zijd en onder zoveel verschillende mensen verspreid zijn geraakt. Een aantal van die mensen heeft gemeld twee, drie, ja zelfs vijf tot zeven 'Breetvelts' thuis te hebben hangen of staan! Door dit alles is het best moeilijk om een goed overzicht van het werk van Breetveit te krijgen. Er is nergens een plek waar het allemaal bij elkaar is gebracht. De schilder zelfwas ook niet iemand die daar graag mee te koop liep. Voor zover bekend zijn er tot nu toe twee overzichtsexposities van zijn werk geweest. De eerste in restaurant Concordia, (toen nog voorzien van een feestzaal) tijdens de feesten rond de viering van het 1100- jarig bestaan van Zierikzee in 1949. De tweede in 1981, in het eerder genoemde gebouw De Eenhoorn van de Nutsspaarbank. Op diverse exposities van, of samen met andere schilders uit de regio, is van tijd tot tijd wel werk van hem te zien geweest. Zo had hij in 1967 een belangrijk aandeel in een heel mooie expositie van regionale kunstenaars in het Burgerweeshuis te Zierikzee. Van Breetveit stonden daar enkele fraaie zeegezichten. Die brachten de toenmalige verslaggever van de Zierikzeesche Nieuwsbode zodanig in vervoering, dat hij in de krant schreef: 'In Breetveit heeft Schouwen-Duivelancl zijn eigen Mesdagh De expositie in De Eenhoorn is door Breetveit zelf samengesteld en was voor hem - als 85-jarige - een soort afronding van een tijdperk. De tentoonstelling gaf dan ook een mooi overzicht van zijn zeer veelzijdige werk. De expositie is geopend door de toenmalige burgemeester van Zierikzee, de heer De Meester, mede als eerbetoon aan deze Zierikzeese geweldenaar. Helaas kon Gerrit Breetveit wegens ziekte geen getuige zijn van deze mijlpaal in zijn leven, dat niet lang daarna - in 1982 - eindigde. Epiloog Over het leven en werken van Gerrit Breetveit zijn geen verhandelingen geschreven die in dikke boeken met goudleren banden zijn vastgelegd, noch is hij onderwerp geweest van enig wetenschappelijk onderzoek. Zijn naam komt bijvoorbeeld ook niet voor in de Canon van de Vaderlandse Geschiedenis. Wel was hij gedurende 41 van zijn 46 onderwijsjaren werkzaam en actiefin het openbaar onderwijs in Zierikzee. Daarnaast had hij een bijzonder sterke gemeenschapszin, stond hij middenin de samenleving en heeft hij ongelofelijk veel geïnvesteerd - vooral trok van zichzelf - in leefbaarheid, cultuur en educatie. Daarbij was hij ook nog een zeer verdienstelijke kunstschilder, die zijn sporen op dat gebied nadrukkelijk heeft nagelaten en niet in de laatste plaats was hij ook echtgenoot, vader oom en opa. Als in het voorgaande alle dingen zo op een rij komen, is haast niet te geloven dat deze mens dat allemaal heeft gedaan en kunnen doen: het grenst welhaast aan het onmogelijke. En dan te weten dat het grotendeels allemaal voor anderen en niet uit of voor het eigenbelang was! Zo iemand moet wel een 'bohémien' geweest zijn, een groot gevoel voor humor hebben gehad en daarbij ook nog een sterk relativerings vermogen en vooral een onuitputtelijke energie en fantasie. Maar hij moet ook 114

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2010 | | pagina 116