'De Houtsnip' was in eerste aanleg een rechthoekig witgesausd stenen huis, met donkergroen geschilderde 'Engelse' kleine-ruitjes-ramen met blinden, een met rode oud-hollandse pannengedekt zadeldak met dakkapel en een luidklokje op de nok van het dak. Het werd gebouwd op een vrij hoog duin. In die tijd waren de duinen van de Westhoek nog blank, vrijwel onbegroeid. Pas in de jaren twintig werd begonnen met het, eerst met helmgras en later met dennen, vastleggen van de verwaaiende duinen. 'De Houtsnip' was dan (tok uit de verte goed te zien en bood een vrij uitzicht over Westenschouwen, de duinen en de zeedijk. Het huis lag parallel aan de toenmalige Duinweg, toen nog vanaf de Haavmansweg nog een karrenspoor. Pas in de jaren dertig werd dit deel van de weg verbreed, bestraat en doorgetrokken tot aan de rotonde. Met de bestrating veranderde ook de naam: na achtereenvolgens Duinweg, Toledo'swegje, Provincialeweg en Hogeweg werd het Kraaijensteinweg. Zicht op een nog leeg Westenschouwen. Rechtsvoor ligt bet hotel 'Zeelustin cle verte links 'De Abeelen van de Belgische schilder Alphonse Blomme en rechtsachter 'De HoutsnipDaarachter is het dak van "De Betgeend" te zien. Op het veld naast het hotel ligt thans de camping Duinoord. Er was nog geen weg en geen rotondeca. 1929 Het verblijf op 'De Houtsnip' was naar huidige maatstaven 'licht Spartaans": water leiding was er niet - die werd op Schouwen pas in 1930 aangelegd en pas in 1936 tot Westenschouwen doorgetrokken - er werd water verzameld in een regenbak onder het huis en later haalde een Nortonpomp het meest zuivere duinwater naar boven. Ook de elektriciteit was er aanvankelijk niet. Verwarming was er niet anders dan met een ijzeren "Godin"-haard in de zitkamer en ruggelings geplaatst een kolenfornuis in de keuken. Gezellig brandende olielampen zullen aan de temperatuur en de sfeer hebben bijgedragen. Pas in de jaren dertig kwamen de moderne voorzieningen naar het huis. Naar oude gewoonte werd wanneer de Edzard en zijn vrouw zich op 'De Houtsnip' bevonden de wimpel in de 'familiekleuren' rood-wit ("in rood een zilveren keper met drie zilveren rechts uitvliegende meeuwen 2-1 geplaatst") in top gehesen als teken van welkom, zoals op een der vroeger foto's ook nog is te zien. 96

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2010 | | pagina 98