Wethouder den Boer dankt voor mogelijkheid tot toelichtingvan gemeentestandpunt,
licht de structuurvisie toe (ligging volkstuinen t.o.v. sportvelden), gebrek aan
ruimte en het kiezen binnen stedebouwkundig plan voor uitbreiding
sportaccommodatie naar andere zijde Sandströmweg. Hij betreurt namens college
uitspraken die zijn gedaan in commissie, raad en pers. Hij poneert gedachte van
vervangende grond." De notulist vervolgt: "Conclusie van bespreking, wij staan
niet te dringen huidig tuingrond als ruilobject te gebruiken voor uitbreiding
sportvelden. Geven de heer den Boer in overweging andere oplossing te zoeken.
De heer den Boer dankt voor ontvangst en neemt afscheid." De wethouder zal met
gemengde gevoelens hebben teruggekeken op de bijeenkomst.
Nadat deze 'aanval' is afgeslagen, krijgt alles weer zijn normale beloop. Door de
invoering van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek heeft de Wet op de Stichtingen
haar werking verloren en moeten de statuten van de stichting worden aangepast
aan de nieuwe wetgeving. De doelstelling wordt geactualiseerd en wordt: het in
huur afstaan aan daartoe door het bestuur der stichting geaccepteerde ingezetenen
van Schouwen-Duiveland van gedeelten tuingrond, welke of de stichting in
eigendom toebehoren of door de stichting voor en namens derden worden
geëxploiteerd en strekkende ter bevordering van het juiste gebruik en volle genot
van volkstuinen. De stichting beoogt haar doelstelling te verwezenlijken door het
afsluiten van huurcontracten met de in het eerste lid bedoelde ingezetenen, het
geven van voorschriften, richtlijnen en adviezen tot een juist gebruik en
ontwikkeling van de bewerking, bemesting en bebouwing van gewassen op de in
huur uitgegeven gedeelten tuingrond, alsmede het houden van toezicht op het
gebruik daarvan, voorts het activeren en stimuleren van de animo voor het juiste
gebruik der tuingrond, alles genomen in de meest uitgebreide zin des woords.
De enige band met het Nut zal eventueel blijken bij vereffening van het vermogen
ingeval van ontbinding der stichting. Dan is de Stichting Nutsspaarbank vereffenaarster
en bepaalt de bank de bestemming van het liquidatiesaldo. Maar afgezien hiervan is
er niets nieuws onder de zon.
In de vergadering van 2 november 1979 komt de oppervlakte van de tuinen ter sprake.
Opgemerkt wordt dat de tuinen over 't algemeen te groot zijn, maar na een eerder
gehouden enquête blijkt er geen draagvlak te zijn voor het voorstel tot halvering
van de tuinen op basis van vrijwilligheid. Onderzocht zal worden of plaatsing van
kleine glazen kassen mogelijk is. Ook blijkt dat plannen van enkele huurders om
te komen tot oprichting van een huurdersvereniging op niets zijn uitgelopen
wegens gebrek aan draagvlak. Verder wordt er een nieuw reglement vastgesteld.
Na het aftreden van voorzitter Karsten wordt bestuurslid H.J. van de Zande op 2
mei 1984 voorzitter.
Gedoogbeleid is altijd problematisch. De onderverhuur van tuinen dreigt nu toch
echt uit de hand te lopen. Enkele tuinen, zo meldt de notulist op 23 juli 1985,
"blijken reeds enkele jaren deels onderverhuurd of in gebruik gegeven bij niet bij
bestuur bekende pachters. Deze claimen nu huur, wat reglementair niet is toegestaan.
Maar zo komen op de wachtlijst staande gegadigden nimmer aan de beurt."
Het bestuur besluit daarom een schrijven aan pachters te doen uitgaan "dat
onderverhuur/in gebruik geven aan derden niet is toegestaan (zie art. 2 reglement).
Er is slechts één instantie die tuinen toewijst en dat is het bestuur. Een copie van
het reglement zal nogmaals worden meegezonden. De voorzitter dankt voor
unaniem duidelijk standpunt en sluit de vergadering."
Bij de ingekomen stukken is een brief van een huurder, die "om leeftijdsredenen
102
