Het bestuur vindt deze vraagprijs te hoog en besluit een
tegenbod uit te brengen van maximaal 1.250,00 per
gemet. Aan de huurders van de tuinen zal dan 0,30 per
roede of 75,00 per gemet kunnen worden gevraagd aan
huur, ofschoon dat volgens commissaris Hendrikse
eigenlijk te veel is. De stichting beschikt over een eigen
vermogen van maar liefst 100,00 en moet dus geld
lenen. De Nutsspaarbank is bereid om maximaal
1.000,00 per gemet te financieren op hypotheek tegen
4% rente. Het ontbrekende bedrag kan onder dezelfde
condities worden geleend bij particulieren, o.a. bij de
voorzitter en bij mr. De Jonge van Ellemeet. In die tijd zijn
door particuliere hypotheken volstrekt gebruikelijk.
Bovendien zal via een advertentie in de Zierikzeesche
Nieuwsbode worden getracht om nog meer grond te
verwerven. Alvast wordt een reglement voor de huurders
vastgesteld. Maar de heer Aalbregtse handhaaft zijn
vraagprijs en omdat de advertentie geen andere
aanbiedingen oplevert, wordt na rijp beraad de voorzitter
gemachtigd om minimaal 9.000,00 (proberen maar) en
maximaal 9.100,00 te bieden. Het bestuur geeft zuchtend
toe. Het bestuur besluit in zijn vergadering van 7 mei 1911
om "het perceel land te verkavelen in 9 percelen en deze
slechts te verhuren aan arbeiders, die nog geen grond
in gebruik hebben." De heer Hendrikse nam op zich
"'t dreefje uit te steken".
Gegadigden voor een tuin komen op 18 november 1911 bijeen in de koffiekamer
van de Concertzaal. De Concertzaal en de foyer (Mondragon) stonden destijds,
evenals de cafées-restaurant Concordia en Huis van Nassau, centraal in het
maatschappelijke leven op Schouwen-Duiveland. Veel is ten goede gekeerd, maar
niet alles. Na het horen (of verhoren?) van alle gegadigden persoonlijk worden de
tuinen - het zijn er uiteindelijk 13 - toegewezen. Jaarlijks op een vaste datum in
november moeten de huurders (of zoals zij in de notulen meestal worden aangeduid:
pachters) in contanten komen betalen.
Van oudsher zijn rente-, huur- en pachtschulden z.g. 'brengschulden'. Schuldenaren
moesten hun brengschulden in contanten betalen op een door de schuldeiser
bepaalde plaats. Er waren ook 'haalschulden', bij voorbeeld ziekenfondspremies.
Die werden door een kwitantieloper bij de schuldenaren geïncasseerd. Door het
girale betalingsverkeer behoort deze oude rechtsgewoonte tot het verleden.
De eerste decennia
Het bestuur zet zijn zinnen op de verwerving van nog meer grond. Notaris Franse
heeft in de Zuidhoek grond in de aanbieding: 1 gemet 166 Vï roeden (64.80 are)
voor 1.350,00 per gemet. Volgens de notulen van 24 juni 1912 is dat "niet weinig.
95
Mr. J.P. Cau (Collectie GemeentearchiefSchouwen-Duiveland, Zierikzee).
__r
