Mijn zoon Gerrit: korte inhoud Het boek Mijn zoon Gerrit begint met een beeldende alinea: 'Rector Seladon stond op de oude zeedijk. Hij stond daar graag, omdat hij ervan hield uit te zien op de stad, die in de wijdheid van het landschap met haar vele torens, die hoog uitstaken boven de wemeling van haar bleekrode daken, binnen de omarming van haar muren lag als een bladzijde uit een middeleeuws getijboek.' Plotseling duikt een man op die roept dat er in het riet naast de kolk in de Brakke Gronden een dode ligt met een bebloede pressepapier. Het blijkt een van de docenten van het lyceum, namelijk drs. Gerrit Schel. Deze leraar geschiedenis was vrij kort geleden op school komen werken. Rector dr. Johannes Seladon had voorkeur voor een academicus gehad en geen 'm.o.-man' (leraar met akte voor het geven van middelbaar onderwijs in een bepaald vak) willen aanstellen, omdat hij vond dat het zo iemand 'aan brede ontwikkeling ontbrak'. Dit vooroordeel speelde overigens nog heel lang op de middelbare scholen. Gerrit Schel maakt bij de sollicitatie een zeer stellige indruk en meldt dat hij communist is. De rector zegt volgens het boek: 'Uw politieke overtuiging beschouw ik als uw particuliere aangelegenheid.' Wat de onderwijsvisie betreft, waarschuwt de rector, dat we 'hier in Holdernesse op dat gebied nog vrij conservatief zijn'. In het boek staat dat Schel geen 'greintje gevoel of fantasie had' en dat hij met zijn schelle stem vreselijk kon sarren. Conrectrix dr. Henriëtte Goudsmit was tegen de benoeming geweest ('het type mens dat hier niet thuishoort') en niet gevoelig voor de zware en vreugdeloze jeugd van Gerrit Schel. Zij zocht in Holdernesse vooral rust na de vreselijke ervaringen in Auschwitz. Kort voor de lugubere vondst in de Brakke Gronden had de lerares oude talen drs. Wendela Zaaier zelfmoord gepleegd. Sommigen noemden het 102 Professor Zeemanlyceum gezien van de Sint-Lievensmonstertoren in 1960. Op de achtergrond Zeelandia, fabriek van bakkerijgrondstoffen (collectie Gemeentearchief Schouwen-Duiveland, Zierikzee, ZZE0734)

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2013 | | pagina 104