37 u.t~e UcziUy vitn-> t >r> rt ff" i*. t *yrr *-»r\ i <r -w d> f -i J* n.* c*-&* 4t> /9*> C t a >lC 77, S, z I <J -I a-f J? 'V.A««*. v_ Zee/'fcmg era wees gezond, altijd terugdenkend aan ons. Moge de liefde voor altijd voortduren, opdat die goed groeit (vertaling: Dr. D.W.P. Burgersdijk De achterkleinzoon van Francois P.J. Was, Frits Doeleman, beschrijft in zijn auto biografie (1944) zijn overgrootvader F.P.J. Was als volgt: F.P.J. Was stond als een merkwaardig man bekend en trouwens de gehele familie kon merkwaardig worden genoemd. Zij stamde af van een Schotsche émigré John Was, die volgens sommigen geneesheer te Glasgow en volgens anderen fabrikant van lederen handschoenen9 is geweest en waarschijnlijk om religieuze redenen naar de Nederlanden uitweek en zich vestigde in Bergen op Zoom. Zijn zoon Francois Was (1723-1789) huwde met een kleindochter van Michel Duplessis, een Fransche hugenoot, die ook om religieuze redenen naar Bergen op Zoom kwam en daar les gaf in de Fransche taal. Deze half Schotse en half Franse origine der familie Was moet de verklaring zijn van al die kenmerken, die haar onderscheidde van haar Nederlandsche omgeving. Frangois' zoon, dokter Johannes Was ging naar Zeeland, huwde een Zeeuwsche vrouw en eenige geslachten lang parenteerden zijn afstammelingen zich aan de families uit dat gewest. Het dorp Sint-Maartensdijk op Tholen leefde een tijdlang vrijwel onder het régime van de familie Was, want daar vinden wij den dokter Christiaan Was, de meekraphandelaar Frangois Was, den notaris Willem Was (allen zoons van Johannes Was) en de dominee Marinus Was (een zoon van Johannes' jong gestorven zoon Adriaan Was). Sommigen hunner oefenden nog bovendien de functie van burgemeester uit. De zoon van notaris Willem Was was mijn overgrootvader Frangois Pieter Jacobus Was, die zich als dokter vestigde te Oosterland. Hij was bewonderaar der Fransche philosophen uit de achttiende eeuw en dweepte met Rousseau. De theorie van de "Emile" bracht hij in zooverre in praktijk, dat hij zijn vijf zoons, den eenen na den anderen als zij den achttienjarigen leeftijd hadden bereikt, naar Amerika zond, voorgevende dat er in Europa geen plaats meer was. Hun vader noopte hen het levenslot te vinden in den vreemde, zonder

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2013 | | pagina 39