nooit iets; de komst van een onderneming van deze omvang plus de aanleg van een vliegveld vormden een ware sensatie. Op dinsdag 14 oktober, in fraai najaarsweer, verzamelde zich een groot aantal hoogwaardigheidsbekleders op het toekomstige vliegterrein. De burgemeester van Haamstede stak de eerste spade in de grond. De vertegenwoordiger van de klm, de heer Margadant, die wij later nog tegen zullen komen, deelde mee dat de klm bereid was een regelmatige luchtdienst op Rotterdam te openen mits er voldoende aanbod van passagiers en vracht zou zijn. De klm wilde wel wat financiële garanties, onder andere van de omliggende gemeenten, de vw en de Kamer van Koophandel. Sommige raadsleden hadden hun bedenkingen; wethouder Gilijamse was van oordeel dat een vliegdienst overbodig was. 'Vruchten die snelvervoer eisen zijn hier niet, en ook voor personenvervoer is zulks overbodig.' De raad ging desondanks akkoord met een bijdrage van 500 gulden. Bij de toespraken benadaikten de vele sprekers het belang van het vliegveld voor de streek en buitelden over elkaar heen in hun bewondering voor de visie, daadkracht en ondernemingsgeest van de onderneming. Na een glaasje 'eere-wijn' dankte directeur Tesselaar eenieder voor de belangstelling.Twintig werklieden gingen, op kosten van de vennootschap, aan de slag met het egaliseren van het vliegterrein. Veel bouwactiviteiten Drukke tijden waren het ook voor de 'huisarchitect', Jan Willem van der Weele uit Den Haag, tevens aandeelhouder van de vennootschap. Hij leverde in een rap tempo tekeningen en bouwaanvragen af: op 9 januari 1931 voor een directeurswoning met kantoor en garage en voor zes tuinderswoningen in drie blokjes van twee; in maart voor de verbouwing van de boerderij Lust en Leven tot hotel-restaurant (het zou herdoopt worden in De Schouwsche Boer); in juni voor vier vakantiehuisjes, twee met plat en twee met een piramidevormig dak, en in september voor een enkele tuinmanswoning. De tuindershuisjes waren aanvankelijk gepland direct ten noorden van Lust en Leven, en op de bouwaanvraag had Van der Weele daarachter alvast nog drie straatjes met zestien huizen ingetekend - in totaal dus voor tweeëntwintig woningen. Nadat men besloten had Lust en Leven om te bouwen tot een luxe hotel, werd die locatie toch niet zo verstandig bevonden. Twee dubbele en een enkele tuinderswoningen werden daarom wat verderop langs de Torenweg gebouwd, door de plaatselijke aannemers L.C. Bom, J. van der Werf en W. Gilijamse. De woning voor directeur Dussel kwam vlak bij het vliegveld in een bocht van de 'oude' Torendreef.2 Drie vakantiehuisjes werden neergezet in de duinen bij de vuurtoren (twee daarvan staan er nog steeds), twee in het bos ten oosten van De Torenhoeve. Verder werden er plannen gemaakt voor de aanleg van een weg die vanaf De Schouwsche Boer in oostelijke richting langs De Duinhoeve zou lopen en aan zou sluiten op de Luie Weg in Renesse. Die moest Nieuw-Haamstede beter bereikbaar maken. De weg zou er overigens nooit komen omdat men het niet eens kon worden met een van de grondeigenaren. In maart 1931 meldde de Vlissingse Courant dat het vliegveld 'ongeveer gereed' was. 'Was het daar ter plaatse voor een jaar ongeveer nog een grote woestenij, thans zijn reeds honderden hectaren in cultuur gebracht,' schreef de journalist, die het bezit van de nv omschreef als 'ongeveer 500 hectare'. Of de KLM-luchtlijn naar Rotterdam er echt zou komen was nog onzeker, de klm had nog geen goed gevoel voor het aantal te verwachten passagiers, 'maar meer zekerheid bestaat aangaande de vooruitzichten betreffende het vervoer door de lucht van tuinbouwproducten Men verwacht 70

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2013 | | pagina 72