96 van overgang naar een klassenstructuur versneld. De spanningen die ontstonden, hielden nauw verband met dit proces. De hierdoor opgehoopte tegenstellingen en spanningen vonden na de ramp een uitweg in het evacuatieconflict (middenstanders) en later in de tegenstelling rond de kledingdistributie (arbeiders). Schuurbeque Boeye was als bestuurder een magistraat van de oude orde en een representant van een standenmaatschappij, die in de jaren vijftig van de twintigste eeuw geheel verdwenen was. Hij was ouderwets en was ingehaald door de tijd. Workaholic en ruwe bolster met blanke pit Schuurbeque Boeye hield van zijn werk en deed dat met grote toewijding en liefde voor Zierikzee. Naast zijn burgemeesterschap, waar hij dag en nacht mee bezig was, had hij veel nevenfuncties. Zo is hij commissaris van de Nutsspaarbank, voorzitter van het Rode Kruis te Zierikzee, curator van het Prof. Zeemanlyceum, voorzitter van de ziekenhuisvereniging Schouwen-Duiveland, lid van de raad van bestuur van de Waterleiding Maatschappij, voorzitter van de Vereniging van Burgemeesters en Secretarissen op Schouwen-Duiveland, plaatsvervangend kantonrechter en erevoorzitter van het Oranjecomité. Bovendien bleef hij altijd voor het Centraal Bureau voor de Statistiek werken, vanwege de inkomsten die hij nodig had, maar ook omdat hij het werk boeiend vond. En als hij door ziekte niet mocht of niet kon werken, was hij slecht gehumeurd, zoals hij zelf toegeeft. Mijn moeder vertelde over de humor die haar vader zou hebben gehad. Een voor beeld daarvan is misschien te vinden in een brief die hij zijn dochter Jet schrijft, ter gelegenheid van haar verjaardag. Beste kind! Het is vandaag 13 Januari. Jet is jarig, maar zit in de Alpen! Dopie [de hond] is niet jarig en ligt hier voor de deur. Hij vocht een robbertje en kwam met een afzakkende muilband vanwege de feestelijke dag terug. Bien is uit. Zit God weet waar. Je Moeder bakt vanwege de feestdag blinde vinken. Ze tracteerde op taartjes en op ander lekkernij. Nu is U Edel Jaardag. Dat is een schone dag, niet waar? Onze felicitaties reden met de post naar Wenen en vandaar naar Carlos, Gerlos, of hoe dat gat heet. We schreven brieven, die we hoopten, dat zouden aankomen. Nogmaals: ze leve lang! Hartelijk gelukgewenst. De eerste verjaardag, dat je futschi bent. Zal nog wel eens meer gebeuren, denk ik zo. Maar, ik had je er toch graag zelf bij gehad. Wat niet kan. Daarom ratelt "den ouwe" weer met zijn schrijfmachien, schele Pauwelien, het beestje kan niet zien. ...O ja, ik heb - voor mezelf - nog een prettige mededeling. Dokter van Hoorn, die me vandaag onderzocht, was zeer tevreden. Ik ben daar erg blij mee, want ik heb van de zomer [hij verwijst naar zijn hartaanval] in de nesten gezeten en gelegen, meer dan je wist. Geestelijk ben ik toen kapot geweest van die geschiedenis. En, dan is het leuk, dat je weer wat bijboert, al heb je na je 60ste jaar niet heel veel te vertellen. Geliefde dochter, apekop op de mansarde! Welkom in het land. Nogmaals aan het hart gedrukt, gezoend en gelikt door Doop en de rest van het stel. Poten, aaien en zoenen van je: V. Dat Koos ook erg bars kon zijn, blijkt uit een andere brief die hij schrijft, als zijn dochter geld kwijtraakt, de politie inschakelt, maar het geld uiteindelijk zelf weer terugvindt. Hooggeëerde dochter! Ezelsveulen in folio! Kale opschepster! Slordevos in het godvergeten kwadraat! Kreeg daar een telefoon, dat je centen weg waren. Had reeds het voornemen, je daarover te kapittelen. Je kunt er niets aan doen? Wis en waarachtig wel. Alles is jouw stomme schuld. Alsjeblieft. En, daar krijg ik me vanmorgen het verhaal, dat "alles terecht"

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2013 | | pagina 98