loste de suikerlading in haar geheel op. Het schip was verloren. De intentie was om
zo veel mogelijk van de resterende lading uit het wrak te bergen en te verkopen.
Het wrak lag een kwartier varen van de vaste wal op de zandbank. Bij laagwater
kon men redelijk gemakkelijk bij het wrak komen. Uiteindelijk wist men nog 1600
balen koffie, zowel beschadigd als onbeschadigd, aan land te brengen, die in
Middelburg werden opgeslagen. Men was nog lang bezig de zeilen, ra's, het touw
werk en andere losse goederen te bergen.
De berging
Duikers houden er vandaag de dag rekening mee dat er nog steeds overblijfselen
te vinden zijn van het wrak van de Stad Zierikzee. Wanneer men echter kijkt naar
de kranten uit die tijd, waarin duidelijk grote delen en zelfs de ribben van het schip
te koop werden aangeboden, is de kans klein dat er nog veel op of in de zeebodem
ligt. Ernaar zoeken onder water zal dus moeilijk zijn.
In december 1841 plaatsten de makelaars Van den Broecke Jz., Snijder, De Kanter
en De Bruyne een advertentie in verschillende kranten om de met grote moeite
geborgen lading van het schip te verkopen. Op de ochtend van 29 december
werd het grootste gedeelte ervan publiekelijk verkocht in de bovenzaal van de
Handels-Sociëteit aan de Lange Delft in Middelburg. Het waren 40 000 Nederlandse
ponden door zeewater beschadigde Javakoffie en 600 bossen bindrottingen. Dat
waren balen stoelriet waar allerhande manden, wanden en stoelzittingen van
konden worden gevlochten. De geredde handelswaar kon daags daarvoor aan
schouwd worden op de zolders van de pakhuizen van de voormalige voc in
Middelburg. Op de dag van verkoop werden 2800 ponden verkocht.
Op de woensdagen 12 januari en 9 februari 1842 werden op een erf bij de Goese
Korenmarkt planken dekdelen en zware ribben verkocht. De verkoop van ribben
De stranding van de Stad Zierikzee, Johannes (Hermanus) Koekkoek, 1841
27
