In december 1945 kan Contact gelukkig weer verschijnen. Met de nodige voort
varendheid gaat men in de daaropvolgende jaren aan het werk om weer een goed
leerlingenblad uit te geven. Toch gaat het met Contact zoals velen het menselijk
leven ervaren, dat wil zeggen met ups en downs. De jaren 1951 en 1952 zijn een
waar dieptepunt in de historie van Contact. Het lukt de redactie om slechts één
nummer per jaar te maken. Dat nummer is de inleiding op de Grote Avond, waarover
eerder in dit artikel al iets is gemeld.
Na de watersnoodramp van 1953 zijn veel leerlingen gedurende een aantal maanden
naar andere plaatsen in het land geëvacueerd. In feite komt het normale schoolleven
pas na de zomervakantie in september weer enigszins op gang. Inmiddels heeft de
school een stencilmachine aangeschaft en kunnen de redactieleden zelf hun eigen
uitgaven van Contact verzorgen. Het kost bloed, zweet, tranen en vieze kleren en
handen, maar het lukt en men is vaak 'gröös' op het geleverde resultaat. Toch gaat
er nog wel eens iets mis: een haperende stencilmachine, onleesbare pagina's en
soms ook bladzijden die ondersteboven staan.
In 1957 doet Contact weer een stap voorwaarts. Twee redactieleden gaan praten
met de Zierikzeese drukkerij Lakenman Ochtman, en ja, ze krijgen het voor
elkaar om Contact door deze drukkerij tegen een alleszins zacht prijsje te laten
drukken. Gelukkig krijgt het blad op die manier een meer professionele uitstraling.
Helaas moeten de redactieleden de welwillende medewerking met Lakenman
Ochtman in 1957 wegens tegenvallende inkomsten staken. Er zit niet anders op dan
weer over te gaan op de stencilmachine van de school om de uitgave van het blad
te continueren. Dat betekent weer bloed, zweet, tranen, vuile handen en vieze
kleren, maar men gaat door.
71
Het derde huis van rechts is de woning en drukkerij van mevrouw Mommaas-de Mooij
(gasd zm 0367)
