44
Tekening van marcherende soldaten. Gemaakt door een
onbekende tekenaar uit Sas van Gent, periode 1914-1918
(collectie Zeeuwse Bibliotheek)
Waar we werden ingekwartierd bij goede mensen. Het beste kwartier dat ik ooit heb gehad.
Het waren arbeidersmensen, de familie heette Johannes Simpelaar. We lagen hier drie weken.
We gingen naar Zoutelande om er velddienst te doen en kwamen zo door Westkapelle,
Oostkapelle, Meliskerke, Vrouwenpolder en Veere, zodat we veel van Walcheren gezien
hebben.
Op een avond werd Willem geroepen om met een aantal militairen in Brabant
kwartier te gaan maken. De volgende dag ging dit kleine groepje kwartiermakers
met de trein van Middelburg naar Wouw.
Wij werden ingekwartierd bij een landbouwer, een half uur buiten het dorp. Na 2 dagen
vertrokken we al weer naar Heerle, waar we bij een boer, genaamd Verhoeven, werden
ondergebracht. Toen kwam de rest van ons onderdeel en het was gedaan met het goede
leventje. Opnieuw exerceren en samen met de troep eten.
Besluit
Mobilisatieherinneringen van gewone militairen uit de Eerste Wereldoorlog zijn in
het algemeen weinig aan het papier toevertrouwd. De opgetekende bevindingen
van mijn grootvader geven een eeuw later een aardig inkijkje in het verloop van de
diensttijd van een gemobiliseerde militair. De dagelijkse bezigheden bestonden tot
vervelens toe uit wachtlopen en het maken van lange marsen. In de aantekeningen
van mijn opa zijn geen gegevens te vinden over het oorlogsgeweld in België. Dit is
merkwaardig. Over de gevolgen van de oorlog in België moet vanaf de Nederlandse
grens regelmatig iets te zien of te horen zijn geweest. Vrijwel zeker was bij de grens
ten zuiden van Ossendrecht - waar Willem af en toe op wacht stond - het geluid
van de kanonnen in het IJzergebied bij zuidwestelijke wind regelmatig hoorbaar.' 19
Willem maakt wel de nodige opmerkingen over de kwaliteit van de inkwartieringen
en de soms onvriendelijke bejegening van de inwoners ten opzichte van militairen in
Bergen op Zoom en omgeving. Zo merkt hij op dat de mensen in Zeeland en de
Hoekse Waard beter voor de soldaten waren dan de mensen in West-Brabant. Bekend
is dat de militaire aanwezigheid in West-Brabant tijdens de mobilisatie relatief groot
was. De berichtgeving in kranten uit die tijd wijst dan ook regelmatig op spanningen
tussen de militairen in de garnizoensplaatsen en de plaatselijke bevolking.