44 Tekening van marcherende soldaten. Gemaakt door een onbekende tekenaar uit Sas van Gent, periode 1914-1918 (collectie Zeeuwse Bibliotheek) Waar we werden ingekwartierd bij goede mensen. Het beste kwartier dat ik ooit heb gehad. Het waren arbeidersmensen, de familie heette Johannes Simpelaar. We lagen hier drie weken. We gingen naar Zoutelande om er velddienst te doen en kwamen zo door Westkapelle, Oostkapelle, Meliskerke, Vrouwenpolder en Veere, zodat we veel van Walcheren gezien hebben. Op een avond werd Willem geroepen om met een aantal militairen in Brabant kwartier te gaan maken. De volgende dag ging dit kleine groepje kwartiermakers met de trein van Middelburg naar Wouw. Wij werden ingekwartierd bij een landbouwer, een half uur buiten het dorp. Na 2 dagen vertrokken we al weer naar Heerle, waar we bij een boer, genaamd Verhoeven, werden ondergebracht. Toen kwam de rest van ons onderdeel en het was gedaan met het goede leventje. Opnieuw exerceren en samen met de troep eten. Besluit Mobilisatieherinneringen van gewone militairen uit de Eerste Wereldoorlog zijn in het algemeen weinig aan het papier toevertrouwd. De opgetekende bevindingen van mijn grootvader geven een eeuw later een aardig inkijkje in het verloop van de diensttijd van een gemobiliseerde militair. De dagelijkse bezigheden bestonden tot vervelens toe uit wachtlopen en het maken van lange marsen. In de aantekeningen van mijn opa zijn geen gegevens te vinden over het oorlogsgeweld in België. Dit is merkwaardig. Over de gevolgen van de oorlog in België moet vanaf de Nederlandse grens regelmatig iets te zien of te horen zijn geweest. Vrijwel zeker was bij de grens ten zuiden van Ossendrecht - waar Willem af en toe op wacht stond - het geluid van de kanonnen in het IJzergebied bij zuidwestelijke wind regelmatig hoorbaar.' 19 Willem maakt wel de nodige opmerkingen over de kwaliteit van de inkwartieringen en de soms onvriendelijke bejegening van de inwoners ten opzichte van militairen in Bergen op Zoom en omgeving. Zo merkt hij op dat de mensen in Zeeland en de Hoekse Waard beter voor de soldaten waren dan de mensen in West-Brabant. Bekend is dat de militaire aanwezigheid in West-Brabant tijdens de mobilisatie relatief groot was. De berichtgeving in kranten uit die tijd wijst dan ook regelmatig op spanningen tussen de militairen in de garnizoensplaatsen en de plaatselijke bevolking.

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2015 | | pagina 46