('Zierikzee ontgroeid') verhuisde daarom naar de hoofdstad. Na een onderzoek door externe deskundigen moest er massaal op de portefeuille worden afgeschreven. Toen brak de oorlog uit, de huizenprijzen stegen. De panden in eigendom, jarenlang een molensteen om de nek van de Insulaire, werden plotseling een waardevol bezit. De bank ging weer winst maken en werd uiteindelijk overgenomen en geliquideerd. Dankbetuiging Voor hun deskundige inbreng ben ik Annette van Valkenburg en Kees Bol zeer erkentelijk. Noten Literatuur 62 1 Het woord Insulair betekent 'eilandelijk'. De bank had niets te maken met Insulinde, het voormalig Nederlands-Indië. 2 Een Kamper Ui is een spotverhaal waarin de pretenties en domheid van de bewoners en vooral de bestuurders van bepaalde plaatsen belachelijk worden gemaakt. 3 De grootste Nederlandse hypotheekbank was de Rotterdamse (70 miljoen gulden), daarna kwamen de Friesch-Groningsche, de Nederlandsche, de Nationale, de Utrechtsche (ca. 50 miljoen) en de Westlandsche (46 miljoen). 4 Het zelf inkopen van een pand op een executieveiling kost de bank in principe niets, de opbrengst vloeit immers geheel terug naar de schuldeiser, de bank. Maar vaak was het onroerend goed door de achterstallige debiteur slecht onderhouden en dus minder waard geworden. Het zelf inkopen van onroerend goed werd door veel hypotheekbanken als een laatste redmiddel beschouwd. 5 Als de opmerking van mr. Du Croo juist was, hadden de pandbriefhouders slecht opgelet. De plaats en aard van de beleggingen waren voor iedereen in het jaarverslag en in de dagbladen te lezen. 6 Een aan de Brouwershavense dichter Jacob Cats toegeschreven uitspraak. Cats was zelf door te investeren in landbouwgrond zeer vermogend geworden. 7 Juridisch stonden de aandeelhouders zwak; met de aankoop van een aandeel hadden zij de verplichting tot bijstorten op zich genomen. Pandbriefhouders konden alleen in uitzonderlijke gevallen gedwongen worden met een lagere rente genoegen te nemen (via de zogeheten Schuldbrievenwet), maar die had alleen betrekking op stukken die na 1934 waren uitgegeven. Daarvan had de Insulaire er niet veel. Boot, C.J., '50 jaar Vliegveld Haamstede', in: Kroniek van het Land van de Zeemeermin, 2005. Burgert,R., BoumaJ.L., en Visser, H. (redactie), 75jaar Nederlandse Vereniging van Hypotheekbanken, 1981. Broek, J.E. van den, Memoires (ongepubliceerd), ter beschikking gesteld door J.E.J. van den Broek te Veldhoven. Coeverden, L.J. van, Van Zilveren Daken, brochure uitgegeven door de Westlandsche Hypotheekbank, 1968. Hueting, B., en Sanders, A., Organisatie, administratie en controle van Hypotheekbanken, Purmerend, 1957. Korndorffer, J.J., 'Het herstel van het krediet der Hypotheekbanken', in: Economisch-Statistische Berichten, jaargang 20, 1935. Steenhof de Jong, J.G., 'Projectontwikkeling in crisistijd - de nv Land- en Exploitatiemaatschappij Nieuw Haamstede', in: Kroniek van het Land van de Zeemeermin, 2013- Willemsen, C., Bankieren in Zierikzee, 180 jaar Nutsspaarbank 1819-1999, speciale uitgave van de Kroniek van het Land van de Zeemeermin, 2005. Woud, J. van der, De Hypotheekbank, haar wezen en hare waarde, Amsterdam, 1947. Jaarverslagen Insulaire Hypotheekbank nv: Bibliotheek Gemeentearchief Schouwen-Duiveland 5184 (1905-1914), Nationaal Archief Den Haag 2.25.68 nrs. 8599 t/m 8601 (1916 t/m 1942). Jaarboekjes van de Vereniging van Directeuren van Hypotheekbanken. Krantenarchieven: via Krantenbankzeeland.nl (locaal) en Delpher.nl (landelijk). Vooral de artikelen in De Telegraaf en het Algemeen Handelsblad bevatten gedegen en vaak kritische analyses.

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2015 | | pagina 64