a
Schouwen-Duiveland geïnundeerd. Gezicht op Brouwershaven vanaf de Schenkeldijk, geschilderd door
Hilde Andereija in het voorjaar van 1944. (Collectie Stadhuismuseum Zierikzee, 5021)
instantie ook niet van onderwaterzetting maar van Ansumpfung, zompig maken. In
januari werd alles verder uitgewerkt; Hitier gaf er zijn zegen aan.
Op Schouwen deden geruchten over een aanstaande inundatie al de ronde toen op
12 februari een telegram uitging naar de polderbesturen om het spuien (de suatie)
onmiddellijk te stoppen. Kennelijk waren de Duitsers niet tevreden met de reacties
want vier dagen later kwam er een tweede telegram waarin met zware straffen
werd gedreigd als de aanwijzingen van de Wehrmacht niet stipt werden opgevolgd.
Op 18 februari kwam het bestuur van Waterschap Schouwen voor het eerst bijeen.
Er bleken al besprekingen met de Duitsers geweest te zijn waarbij Ilcken aanwezig
was geweest, naar eigen zeggen 'als tolk'. De notulen vermeldden: 'Daarna deelt de
Ingenieur mede dat de Inunderingsofficier hem het onder water zetten opgedragen
heeft.' Ilcken zou daarvoor in dienst komen van de Wehrmacht. 'Met zoet water zou
het peil bereikt moeten worden,' aldus Ilcken, die daarmee de ontzetting onder de
heemraden probeerde te onderdrukken. Met inundatie door zout water zouden de
landbouwgronden immers langdurig onbruikbaar zijn. Volgens hem zou de situatie
gaan lijken op die van voor de bouw van het stoomgemaal bij Flaauwers in 1877,
toen stond de polder Schouwen 's winters ook vaak dras. Schouwen-Duiveland zou
geëvacueerd moeten worden, alleen de kuststrook zou droog blijven en Zierikzee
zou een omwalling krijgen.
Met de inundatie van Schouwen-Duiveland begon wellicht de meest duistere
periode in het leven van Ilcken. De man wiens carrière op het eiland begonnen was
met de bouw van muurtjes om de golfoverslag tegen te gaan, stelde zich nu volledig
101
