ter beschikking van de bezetters om het eiland onder water te zetten. Eindelijk macht! Met zichtbaar enthousiasme en trots reisde hij in gezelschap van Oberleutnant Görnant en leden van het Überflutungskommando over het hele eiland en dicteerde wat er moest gebeuren. Provinciaal commissaris Dieleman stuurde hem nog een brief: liep Ilcken niet wat te hard van stapel? De ingenieur reageerde geïrriteerd: alles gebeurde in opdracht van de Wehrmacht. Voor zijn diensten ontving hij overigens ook geld, 1000 gulden in twee termijnen van 500 boven op zijn salaris bij het Waterschap Schouwen dat gewoon doorliep. Schouwen-Duiveland bestaat uit een groot aantal polders, elk met een verschillend waterpeil. Het niveauverschil tussen de hoogste en de laagste polder bedraagt circa 2,5 m. Om al deze polders onder een niet te diep laagje water te zetten was een grondige terreinkennis nodig. Ilcken had die kennis. Van Ansumpfung was intussen geen sprake meer, het gewenste waterpeil werd 50 cm boven het maaiveld. Protesten van polderbestuurders werden terzijde geschoven, de gemalen werden dichtgemetseld om de opgestelde machines tegen het water te beschermen maar tegelijk om het spuien te verhinderen, binnendijken werden doorgestoken en sluizen en kolken geopend. Dat het peil met zoet regenwater kon worden bereikt, zoals Ilcken de heemraden had voorgespiegeld, was een fictie. Zeeland heeft in de maanden april tot en met september een regentekort: er verdampt meer water dan er door neerslag bijkomt. Inundatie met regenwater zou dus pas mogelijk zijn in het najaar. Hooguit kon zoet water vanuit de hogere polders gebruikt worden om de lagere onder water te krijgen. Ilcken moet dat geweten hebben. Al op 23 februari werd bij hoog water de eerste spuisluis (de Scheldesluis bij Ouwerkerk) opengezet. Later gebeurde dat ook op andere plaatsen. Op 1 maart stond er bij Bruinisse 25 cm water en in de weken daarna liep het eiland van oost naar west langzaam vol. Eind maart schreef hij trots een rapport aan Dieleman over wat hij bereikt had. In mei bereikte het water voorlopig zijn maximale stand. Alleen de hoogst gelegen gedeel ten zoals Noordgouwe en Zonnemaire waren toen nog droog. 102 Het geïnundeerde Schouwen-Duiveland, omgeving Heerenkeet, winter 1944. Op de achtergrond Zierikzee met de nog niet opgeblazen watertoren GASD ZG 0361)

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2016 | | pagina 108