De firma groeit nog verder uit en aan het begin van de zeventiger jaren heeft het
bedrijf ongeveer vierhonderd werknemers. Kees van Oord laat in het boek Bouwen
op mensen van Anthonie van Kampen het ware waterwerkershart nog eens duidelijk
spreken.
Dat water, dat was hun wereld. Je moet het water leren verstaan. Je moet je ertegen leren
verdedigen. Je moet de listen en lagen ervan kennen en de geheimen. Alleen dan ben je
gewapend tegen het water en in staat het met succes te kunnen bestrijden Ik kan me
de tijd nog goed herinneren dat we in de winter soms een week lang in de Biesbosch
zaten, in een wrakke stinkende keet op een terpje Alles was doorweekt, koud,
vervuild. Praat me niet van romantiek van zo'n leven. Die romantiek was er misschien
wel, maar dan later met terugwerkende kracht.
Toch besluiten de firmanten, na gedegen overwegingen, in 1971 de handdoek in de
ring te gooien. Jaap, Goof en Kees verkopen hun aandelen aan de Hollandsche
Aannemingsmaatschappij (ham), de baggerpoot van de Hollandsche Betongroep
(HBG). De bevolking van Werkendam is enigszins verbijsterd. Waarom een dergelijk
besluit? Toch is de stap niet zo onlogisch. De firmanten overzien de noodzakelijke
investeringen voor innovatie van het baggermaterieel niet en betwijfelen bovendien
of er wel voldoende potentieel aan ondernemerschap binnen de volgende generatie
Van Oorden is om noodzakelijke expansie in de toekomst te waarborgen. Het laatste
argument blijkt overigens in de loop van de geschiedenis geenszins valide. Wel blijft
Van Oord Werkendam bestaan als werkmaatschappij voor de Nederlandse markt.
In 1975 leggen de drie broers Jaap, Govert en Kees hun bestuursfunctie binnen de
V.l.n.r. de broers Kees, Goof, Jaap van Van Oord Werkendam (Familie-album Van Oord)
115
