in zijn turbulente leven zijn pad kruisten. Het begon met een strijd om de hand van een edel vrouw. Zijn eerste rivaal Huwelijken waren in de middeleeuwen niet het gevolg van een opgebloeide liefde tussen een man en een vrouw. Ze werden voorbereid en gesloten door de familie om economische of politieke redenen. Of eigenlijk zijn dat te moderne begrippen en moeten we meer denken aan dynastieke belangen. Als het huwelijk eenmaal gesloten was, hoorde vervolgens de wederzijdse liefde op te bloeien. Huwelijk was geen gevolg van liefde, maar liefde was een gevolg van het huwelijk. Het tekent het karakter van onze Jan van Renesse dat hij in de strijd om de hand van zijn geliefde de zoon van de Zeeuwse edelman Nicolaas van Kats tegenover zich vond. Deze was de machtigste man in het graafschap Holland door een goede, zeg maar uitstekende relatie met de Hollandse graaf. Vermoedelijk werd zijn thuis basis Kats in Zeeland toen al door overstroming bedreigd. Hij probeerde zo veel mogelijk bezittingen te verwerven in het hart van Zuid-Holland. Op 3 mei 1280 beleende graaf Floris V van Holland hem met de heerlijkheid Schoonhoven, waarvan hij het vruchtgebruik had afgekocht van Asekin, vrouwe van Schoonhoven. Een jaar later volgt de verwerving van het nabijgelegen Cabauw in de Lopikerwaard. Na de val van Herman van Woerden gaf de graaf Bodegraven in pand aan zijn gunsteling Nicolaas van Kats. Hazerswoude, Rijnsaterwoude, Waddinxveen, Warmond en Nieuwkoop, een reeks plaatsnamen in het gebied ten zuiden van de Oude Rijn. Daar lag dus het hart van zijn kleine rijk met 'sine woninghe te Rinenborch', een kasteel aan de Rijn tegenover Koudekerke. Als je op de kaart een rechte lijn trekt van Hazerswoude naar Schoonhoven, vind je op het midden van die lijn de oude stad Gouda. Deze was het bezit van de familie Van der Goude, maar de laatste mannelijke telg Dirk van der Goude was overleden. Zijn minderjarige dochter Sofie was de enige erfgename. Het zal geen verwondering wekken dat Nicolaas van Kats ook daar een begerig oog op liet vallen. Het lot scheen hem gunstig gezind. Eens zou Sofie van der Goude of Gouwe als vrouwe van Gouda dit bezit mogen besturen, maar vooreerst was ze daar nog te jong voor. Ze had een voogd nodig en dat was een taak waar Nicolaas van Kats zich graag voor aanmeldde. Hij liet zich door graaf Floris benoemen tot voogd over het kleine meisje en beheerde dus de erfenis voor de kleine Sofie. Zijn plan was haar te laten trouwen met zijn zoon. Maar toen ging het mis. Het meisje koos voor Jan van Renesse, toen een vurige jongeling, en trouwde met hem in 1282. Hun huwelijk werd uiteraard door de voogd betwist. Ze was een begerenswaardige erfdochter. Hij ging procederen en protesteren tot aan het hoogste gezag, maar het hielp hem niet. In een verzameling kerkelijke uitspraken die in Utrecht wordt bewaard, bevindt zich een pauselijke bul van 18 juli 1285. Daarin bepaalde paus Honorius IV dat de edelman Jan van Renesse wettig gehuwd mocht blijven met zijn geliefde gade Sofia van Gouda, hoewel de laatste bij Nicolaas van Kats was opgevoed en voor een van diens zoons was bestemd. Deze overwinning van de jonge Jan van Renesse op het slagveld van de liefde dankte hij waarschijnlijk mede aan de invloed van zijn vader. Op 15 augustus 1282 verkreeg deze voor 'den trouwen dienst die ons dicken gedient heeft Jan van Renisse' tolvrijheid voor Gouda ter wille van zijn zoon die de erfdochter van Gouda had getrouwd. Op 23 februari 1289 gaf Sophie het vruchtgebruik over Gouda aan haar man Jan van Renesse. 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2016 | | pagina 13