Beschuitbakker
Johannis Rotte, va
der van de auteur;
van 'beschuit
broden' wordt de
lange beschuit ge
sneden (foto privé-
collectie Adriaan J.
Rotte)
De Kloetingse broodbakker:
Vader bakte het brood het meest in bussen. Maar er waren altijd nog mensen die
liever vloerbrood hadden en dus bleef hij ook altijd nog op de vloer bakken. En aan
dat brood zat ook meer smaak. Vooral die vloeren die vroeger met hout gestookt
werden. Dat was heel wat anders dan die betonvloeren van tegenwoordig. De
tegels zogen de warmte op en straalden het weer uit. En het hout gaf extra smaak
aan het brood. Maar wat ik zeker weet is dat op de vloer gebakken brood het
lekkerst is. Het grootste gedeelte van wat we bakten was Zeeuws brood. Dat ging
van de boer direct naar de molenaar en dan naar ons toe. Kolossaal lekker brood!
Brood-, beschuit- en kleingoedbakker
De traditionele mekkebakker dreef sinds mensenheugenis uit lijfsbehoud een
brood-, beschuit- en kleingoedbakkerij. Van alleen loonbakken kon hij onmogelijk
rondkomen. Onder het zogenaamde kleingoed van de dorpsbakker werd het povere
aanbod aan moppen, speculaas en diverse andere koekjes verstaan. In dit kader
is de beschuitproductie nog onderbelicht gebleven. Hierover nu wat meer. Drie
soorten 'beschuut' had hij in de aanbieding: ronde beschuit, lange theebeschuitjes en
kaneelbeschuitjes. De wit besuikerde lange beschuitjes werden vooral gepresenteerd
na een begrafenis. Alles was eerlijk handwerk, zij het wel tijdrovend. Beschuit werd
niet voor niets in den lande ook 'tweebak' genoemd. Eerst diende het deeg als
beschuitbrood gebakken te worden en vervolgens op maat gesneden. De lange
theebeschuitjes en de kaneelbeschuit werden met een broodmes in keurige mootjes
99
