nieuw was. Dat versnelde de vraag naar meer dan het gebruikelijke assortiment. De
mensen hadden in die tijd weinig geld voor luxe. Dus koekjes werden nauwelijks
verkocht en gebak al helemaal niet. Toen kreeg je van die bakkerscursussen. Daar
ben ik op een oudere leeftijd nog naar toegegaan. Want bakkersscholen die had
je niet hier in de buurt. Wel scholen voor timmerman en zo, maar voor de bakker
was er niks.
Door het behalen van de vakdiploma's Broodbakker en Banketbakker groeide
bij de nieuwe generatie het zelfbewustzijn. Zelfs op de kleinste dorpen kon men
voortaan terecht voor fijn gebak in plaats daarvoor aangewezen te zijn op de stad
in de regio. Langs deze weg werden de broodklanten van weleer alsnog tot ware
fijnproevers gemaakt.
Mijn vader vertelde graag over oude bakkersgebruiken van destijds en de periode
dat hij sinds eind april 1949 onder eigen vlag van wal stak. 'Ik heb dit zelf nog
even meegemaakt, dat men als mekke, eigen deeg bij de bakker bracht om het
onder zijn hoede te laten rijzen en daarna door hem te laten afbakken. Van een
uniforme broodproductie was in het begin dat grootvader in 1918 op Nieuwerkerk
102
Thuis is het moeder
de vrouw die met
een vlijmscherp mes
tegen de borst het
brood snijdt
