mmm uturn Q.0RETPÜ55 C.HEÜMAN IHEtMH E.L.I5RAEL5 B Li3Z0W5KI W.UBZQW5KI A 5PALÏER K.5PM13 U.WILKB6 B.R.WUSfi i.kMum de dochters kwamen om Sobibor, Auschwitz. Betsy en Rosa in respectievelijk Buchenwald en Vader Henoch en dochter Clara doken na hun verhuizing naar Amsterdam onder en overleefden de oorlog. Een zuster van Henoch, Mien Labzowski, dreef een andere kledingzaak, aanvankelijk samen met haar man Mozes Frenk. Bij haar vertrek naar Amsterdam dook zij onder in Bennekom maar werd verraden. Ze overleed in Auschwitz. Jacob van Dijk, kleermaker in de Sint Domusstraat, was een zwager van Henoch Labzowski (zij waren met twee zussen Heuman getrouwd). Hij, zijn vrouw Gisella en de kinderen Susanne. Isidor, Rosa, Jozef en Frits kwamen allen in de vernietigingskampen terecht. Isidor overleed in Sobibor, Jacob 'ergens in Midden- Europa' en de anderen in Auschwitz. Nog een bekende Joodse middenstandsfamilie was de familie Frenk, slagers en veehandelaars. De oudste was Betje, zij werd op 84-jarige leeftijd in Sobibor vermoord. De 59-jarige Abraham Frenk stierf in Auschwitz. De slagerijen waren al in 1937 overgedragen aan Abraham Wilkens, die de oude naam Frenk voor zijn zaak bleef gebruiken. Hij werd vermoord in Auschwitz, zijn zoon Izaak Abraham, diens vrouw Estella Israels en hun zesjarige dochter Bertha kwamen om in Sobibor, zijn dochter Selma eveneens in Sobibor en zijn zoon Adolph 'ergens in Polen'. Het gezin Spalter woonde nog niet zo lang in Nederland. De Spalters waren in 1914 voor de Duitsers gevlucht uit Parijs naar België en vandaar naar Nederland. De vader was boekbinder, de zoon Roger was violist. Deze drie gezinsleden kwamen om, de ouders Abraham Spalter en Delphine Dreijfuss in Auschwitz, de zoon 'ergens in midden Europa'. Dit brengt het totaal aan Schouwen-Duivelandse Joodse oorlogsslachtoffers op drieëntwintig. Voor de Zierikzeese Joden werd in 1965 aan de Grachtweg een Monument Joodse oorlogsslachtoffers aan de Grachtweg, Zierikzee (foto Wijnand Renden) 113

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2017 | | pagina 115