Ravage Bruinisse (foto Kok-Kik) J. Hogenstein, 46 jaar oud, machinedrijver van het waterleidingpompstation, stond in de deuropening en werd tijdens een geallieerde luchtaanval dodelijk getroffen. J. van der Weel-Kouwen, 27 jaar oud en haar tweejarig dochtertje Hendrika. Het zes maanden oude neefje Adriaan Kouwen overleed later in het ziekenhuis in Zierikzee, hun tijdelijk huis aan het Groenoordswegje (toen Armenbaan) werd door een bom getroffen. W.M. de Graaf, 11 jaar oud, dochter van P. de Graaf, thuis gedood tijdens een luchtaanval op de Meeldijk. Op de voormiddag van 5 januari 1945 om vijf voor twaalf, verschenen boven Haamstede meer dan twintig Engelse jachtbommenwerpers. Ze voerden twee aanvalsgolven uit, van ieder vijftien minuten met een tussenpauze van een kleine tien minuten. Er vielen bommen en er werd met boordwapens geschoten, ook buiten het dorp aan het Smalleweegje, nu Omloopsweg en aan de Lagezoom, nu Oude Lagezoom. Om twintig voor één was het bombardement voorbij en vlogen de vliegtuigen terug naar hun basis in België. De ravage in Haamstede was groot, vooral in de Zuidstraat, Weststraat en Dapperweg, toen Boumansweg, waren veel huizen weggevaagd. Tijdens de aanval vielen volgens het logboek in totaal negentien bommen van 500 pond en tien van 250 pond op het dorp. Hier is sprake van een vergissing, want voor de negenentwintig afgeworpen bommen zouden vierentwintig toestellen nodig zijn geweest in plaats van de drieëntwintig die gerapporteerd staan. De vliegers vermeldden naderhand eenentwintig explosies te hebben waargenomen tijdens beide aanvallen. Er moeten dus acht blindgangers of niet waargenomen explosies zijn geweest, twee blindgangers zijn veel later gevonden. 116

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2017 | | pagina 118