zijn toon en stelde aan Koopman de vraag of hij zijn woorden wilde intrekken.
Koopmans reactie was gevat. Hij had moeten zeggen dat De Vrieze onwaarheid
sprak en niet dat hij loog. Voor wat betreft een leerling die bijles nam, was dit niet
waar. De Vrieze was teleurgesteld dat Koopman zijn woorden niet introk. Hij had
het laatste woord en zei: 'Zooals de waard is, vertrouwt hij zijne gasten.' Toch was
het allerlaatste woord aan Koopman die opmerkte dat 'de heer de Vrieze draait'.
De gevolgen van het besluit tot opheffing van de geheimhouding waren beperkt.
De strijd rond dr. Vollgraff was gestreden en het besluit was onomkeerbaar. Of zou
hij alsnog kunnen terugkeren? Vollgraff zelf was niet, zoals voor de hand lag, uit
Zierikzee vertrokken. Genoegdoening zal hij geput hebben uit de resultaten van
de eindexamens. Negen van zijn elf leerlingen waren geslaagd. Dat de leerling
Eduard Belmonte niet geslaagd was, zal geen verwondering hebben gewekt. In
de raadsvergadering van 3 september was de opvolging van dr. Vollgraff aan de
orde gekomen. Uit de acht sollicitanten, een doctor, drie doctorandussen, twee
werktuigkundigen en twee civiel ingenieurs, waren er drie voorgedragen. Uit dit
drietal koos de gemeenteraad de nummer drie: C.J.S. Tetterode, doctorandus in de
wis- en natuurkunde in Leiden. Dat was met een nipte meerderheid, namelijk vijf
stemmen. Vier raadsleden gaven hun stem aan dr. J.A. Vollgraff! Hoe sympathiek
ook tegenover de laatste, dat was een volkomen onverantwoord standpunt omdat
een benoeming de gemeente in grote problemen zou hebben gebracht. Tetterode
zou zes jaar in Zierikzee blijven.
Het enige concrete gevolg van de opheffing van de geheimhouding was dat directeur
De Bruyne te weten kwam dat in de besloten raadsvergadering forse klachten
68
Dr. J. A. Vollgraff, geheel links, met rechts van hem de tijdelijke conciërge en bediende Joh. Holm, 1906,
en bijna alle leerlingen van de vijfde klas GASD)
