'De bakkerets van Joris van Vliet, 1635 (Ko ninklijke Biblio theek Brussel) 'Soms kwam de koster bij ons om een heleboel van dat houtskool. Hij deed het in een pot en verkocht het aan de mensen voor in een stoof om de voeten te warmen als ze in de kerk zaten. Ook werd de houtskool verkocht om thuis de kachel aan te maken.' Over duurzaamheid gesproken... In de oude bakkerij werd altijd goed samengewerkt. Discipline was dan ook een vereiste. Alleen dan kon het gesmeerd lopen. Gebrek aan gehoorzaamheid en toewijding zorgden ervoor dat soms al snel de wegen van bakkersknecht en bakkersbaas uiteengingen. Was er de juiste klik, dan verliep het werk harmonieus. De bakkerspatroon was als bakkersbaas degene die al het werk aanstuurde. Op tijd werd niet gelet. Die werd zonder meer uitgediend. Pas in de moderne tijd ontdekte men dat tijd wel degelijk geld kost. Het levensprogram luidde: 'Werken zolang het dag is.' De dienst was klaar als het werk klaar was. Dat gold trouwens in die tijd voor de meeste mensen. Het is nog steeds de tijd dat de bakker traditioneel ambachtelijk bezig was. De gesettelde dorpsbakker stond bekend als bakkersbaas. Tot voor de 97

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2017 | | pagina 99