G
7.
L.K.
stonden de mensen
De Luitenant - generaal,
w.g. van den Bergen
bevelhebber van het 5
Deze uitzwerming der gehele Westdorpse bevolking op de avond van de 20ste Mei
1940 was niet zonder gevaar.
Men moet weten dat in de Canisvlietpolder reeds Duitse patrouilles aanwezig
waren die zich in de sloten, tussen het jonge koren, in de boomgaarden tot
vlak bij de Graaf' Jansdijk verdekt hadden opgesteld. Over de dijk reden nog
belgische eenheden; zo stond op de hoek der Molenstraat een mitrailleur.
groot gevaar liep met
waardoor
maar ook
de afkondiging van het bevel een
Zo nam het uitzwermen reeds een goed uur na
aanvang. Het grootste deel der bevolking trok nog dezelfde avond door de
Molenstraat en langs de Eversdam naar Zuiddorpe. Enkele gezinnen sloegen de
weg in naar Drieschouwen en kwamen in de buurt van Axel of Hulst terecht.
Het noodzakelijkste van kleren en levensmiddelen was op fietsen, wagens en
auto's geladen. Een gedeelte van het volk legde de weg te voet af. Het tran
sport van jonge kinderen, ouden van dagen en zieken, geschiedde algemeen per
auto of wagen.
Het viel nog mee dat door de belgische militaire autoriteiten het trekken in
de richting van het naderende Duitse leger niet werd belet, doch nu de bruggen
te Sas van Gent varen versperd bleef er geen andere weg over.
Waar de vlucht dus moest plaats hebben tussen de patrouilles van twee strijden
de partijen, tussen de achterhoede van een terugtrekkend en de voorhoede van
een oprukkend leger, mag het een wonder heten, dat alles zo goed is afgelopen.
Want te circa 10^ uur 's avonds had nagenoeg geheel Westdorpe een toevlucht
gevonden te Zuiddorpe. Ook de Pastoor, de Kapelaan, de Burgemeester en het
Politie-.personeel waren daar aangekomen. Westdorpe was toen door zijn bewoners
verlaten. Het vee was voor het grootste deel in de weiden, voor een ander deel
in de stallen achtergebleven. Slechts één inwoner had het durven bestaan het
bevel der militaire-overheid niet op te volgen en de gevaren van een bombar
dement te trotseren. Het was de ruim 70 jarige landbouwer Angelus VERVAET,
wonende op de hofstede bij het begin der KapittelstraatHij is eenzaam achter
gebleven, heeft zich overdag verscholen gehouden en zo goed en zo kwaad als
het ging 's nachts zijn vee verzorgd. Hij bevond zich op een 100 meter afstand
van de Kerk toen de toren werd opgeblazen. De beschieting in de nacht van 21
op 22 Mei is over zijn hoofd gegaan. Hij heeft angstvolle uren meegemaakt.
Ofschoon dit evacuatie-bevel niet geheel onverwacht kwam,
nu het eenmaal een feit was, toch nog diep verslagen. Het lag aanvankelijk
in de bedoeling in de richting Assenede uit te wijken en gezamenlijk te ver
trekken. De gehele bevolking zou de volgende morgen in de vroegte, dat zou
dan zijn Dinsdagmorgen 21 Mei, te 3 uur bij de Kerk samenkomen en aldus ver-
Eerst
ver-
weg naar
Dinsdag 21 Mei 3 uur volledig uitgevoerd weze.
De personen die aan dit bevel niet gehoorzamen, stellen zich er aan
bloot het vuur onzer wapens te ondergaan en zullen terstond aange
houden worden als verdachten.
eenigd de uittocht beginnen. Van dat plan is niets terecht gekomen,
stonden de Sassche bruggen vanaf 20 Mei nog slechts voor het militaire
keer open en waren ze voor de burgers gesloten. Bovendien al was de
het westen niet versperd geweest dan nog had de bevolking liever te tegen
overgestelde richting ingeslagen.
Men begreep dat, wanneer men naar het westen trok, men
het achterwaarts rollende belgische front te moeten blijven vluchten
men niet alleen hoe langer hoe verder van de woonplaats afraakte
voortdurend in de gevarenzone bleefVan de andere kant vreesde men de ont
moeting met de Duitse troepen niet.
It
fï