G 7. L.K. stonden de mensen De Luitenant - generaal, w.g. van den Bergen bevelhebber van het 5 Deze uitzwerming der gehele Westdorpse bevolking op de avond van de 20ste Mei 1940 was niet zonder gevaar. Men moet weten dat in de Canisvlietpolder reeds Duitse patrouilles aanwezig waren die zich in de sloten, tussen het jonge koren, in de boomgaarden tot vlak bij de Graaf' Jansdijk verdekt hadden opgesteld. Over de dijk reden nog belgische eenheden; zo stond op de hoek der Molenstraat een mitrailleur. groot gevaar liep met waardoor maar ook de afkondiging van het bevel een Zo nam het uitzwermen reeds een goed uur na aanvang. Het grootste deel der bevolking trok nog dezelfde avond door de Molenstraat en langs de Eversdam naar Zuiddorpe. Enkele gezinnen sloegen de weg in naar Drieschouwen en kwamen in de buurt van Axel of Hulst terecht. Het noodzakelijkste van kleren en levensmiddelen was op fietsen, wagens en auto's geladen. Een gedeelte van het volk legde de weg te voet af. Het tran sport van jonge kinderen, ouden van dagen en zieken, geschiedde algemeen per auto of wagen. Het viel nog mee dat door de belgische militaire autoriteiten het trekken in de richting van het naderende Duitse leger niet werd belet, doch nu de bruggen te Sas van Gent varen versperd bleef er geen andere weg over. Waar de vlucht dus moest plaats hebben tussen de patrouilles van twee strijden de partijen, tussen de achterhoede van een terugtrekkend en de voorhoede van een oprukkend leger, mag het een wonder heten, dat alles zo goed is afgelopen. Want te circa 10^ uur 's avonds had nagenoeg geheel Westdorpe een toevlucht gevonden te Zuiddorpe. Ook de Pastoor, de Kapelaan, de Burgemeester en het Politie-.personeel waren daar aangekomen. Westdorpe was toen door zijn bewoners verlaten. Het vee was voor het grootste deel in de weiden, voor een ander deel in de stallen achtergebleven. Slechts één inwoner had het durven bestaan het bevel der militaire-overheid niet op te volgen en de gevaren van een bombar dement te trotseren. Het was de ruim 70 jarige landbouwer Angelus VERVAET, wonende op de hofstede bij het begin der KapittelstraatHij is eenzaam achter gebleven, heeft zich overdag verscholen gehouden en zo goed en zo kwaad als het ging 's nachts zijn vee verzorgd. Hij bevond zich op een 100 meter afstand van de Kerk toen de toren werd opgeblazen. De beschieting in de nacht van 21 op 22 Mei is over zijn hoofd gegaan. Hij heeft angstvolle uren meegemaakt. Ofschoon dit evacuatie-bevel niet geheel onverwacht kwam, nu het eenmaal een feit was, toch nog diep verslagen. Het lag aanvankelijk in de bedoeling in de richting Assenede uit te wijken en gezamenlijk te ver trekken. De gehele bevolking zou de volgende morgen in de vroegte, dat zou dan zijn Dinsdagmorgen 21 Mei, te 3 uur bij de Kerk samenkomen en aldus ver- Eerst ver- weg naar Dinsdag 21 Mei 3 uur volledig uitgevoerd weze. De personen die aan dit bevel niet gehoorzamen, stellen zich er aan bloot het vuur onzer wapens te ondergaan en zullen terstond aange houden worden als verdachten. eenigd de uittocht beginnen. Van dat plan is niets terecht gekomen, stonden de Sassche bruggen vanaf 20 Mei nog slechts voor het militaire keer open en waren ze voor de burgers gesloten. Bovendien al was de het westen niet versperd geweest dan nog had de bevolking liever te tegen overgestelde richting ingeslagen. Men begreep dat, wanneer men naar het westen trok, men het achterwaarts rollende belgische front te moeten blijven vluchten men niet alleen hoe langer hoe verder van de woonplaats afraakte voortdurend in de gevarenzone bleefVan de andere kant vreesde men de ont moeting met de Duitse troepen niet. It fï

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 1971 | | pagina 7