2 L 83 GABRIELLE PETIT Dat in het café veel champagne werd gedronken getuigt, wel het feit dat Godelieve, zijn kleindochter toen leerlinge op de kostschool bij de Dames Bernardihessen te Bassevelde, ieder trimester een pak champagne-capsules meedeed. Want de Zusters spaarden het tin- en zilverpapier voor de Missies, Zij durfde nooit meer dan een pak meedoenwant de Zusters hadden hun verwondering uitgedxukt over slat Hollandse meisje uit Biervliet waar thuis zoveel champagne werd gedronken. Maar Godelieve wisthetbeter want bij grootvader, burgemeester Cuelenaere lag het "seesekot met het tilbury-voiturke" vol met champagne-capsules (Godelieve, te Biervliet geboren, woonde toen in de "Maagd van Gent") Al die vorige feitjes zouden niet zijn verteld indien de oorlog 1914-1918 er niet was gekomen. Wie een ritje maakt door Zeeland en te Kieldrecht of Hulst de grehs passeert cm daarna de richting Knokke uit te rijden, krijgt de indruk dat hij reeds diep in Holland is als hij te Philippine aankant. In feite is hij gereden van Oost naar West en heeft hij de ganse tijd de Belgisch- Hollandse grens gevolgd. Als de kaart raadpleegt bemerkt U, dat 3 km. voorbij Philippine, de Isabella-sluis, waar we ons thans bevinden, op de grens is gelegen. De grenslijn liep dwars door de hoeve. Een ideale plaats voor smokkelaars en een gedroomde gelegenheid om klandestiene passagiers over te brengen. Een daar heeft burgemeester Cuelenaere overvloedig gebruik van gemaakt. Hij deed het niet uit winstbejag, maar uit zuivere menslievendheid, in de lijn van zijn karakter, om de mensen te helpen. Gedurende twee oorlogsjaren bestond er geen elektrische afsluiting, die is later gekcmen. In den beginne enkel prikkeldraad. Aan sommige wegen was er een hef boom aangebracht, cm de boeren toe te laten hun oogst, aan de grens gelegen bin nen te halenDat was wel een probleem cm de vluchtende (Belgen naar Nederland over te brengen. Maar die grens -bewakers te Philippine waren Poolse soldaten en die mannen waren wel om te kopen om hun aandacht af te leiden met een druppel of op een andere wijze, Denk aan het cafe op een paar tiental meter van hen ver wijderd en waarom die mannen niet even binnengehaald, bijzonder in de winter, om zich wat op te warmen en te verkwikken met een opwekkende borrel. Op dit ogen blik moest het dan gebeuren. Er was een bijzondere dienst georganiseerd dat er die en die avond weer een paar klandestiene passagiers zouden aankomen. Zo kwamen er regelmatig bij ieder con- vooi twee of drie passagiers aan en zulks drie maal in de week. De mensen hadden in het donker, door 't veld, door moddel en slijk van de vette Poldergrond moeten ploeteren om de hoeve te bereiken. Langs de begane wegen mocht het immers niet. Daar aangekomen, was hun eerste zorg verse kleren aan te trekken die zij in een pakje meedroegen. Daarna konden zij de schuurfin, kregen er eten en konden er de nacht doorbrengen in alle stilte, cm bij de eerste schemering - maar nog donker - htgx weg ongehinderd voort te zetten in het neutrale Nederland. ZO KWAM OP EEN ZEKERE AVOND EEN DAME AAN, VERGEZELD DOOR EEN FRANSSPREKEND PER SOON, DEZE WAT ONGEWONE BEZOEKERS!, GENOTEN VAN EEN ZEER BIJZONDERE GASTVRIJHEID. ZE WERDEN NIET IN DE SCHUUR ONDERGEBRACHT, ZOALS DAT GEWOONLIJK GING, MAAR WERDEN IN HET WOONHUIS ONTVANGEN EN 'ONTHAALD MET EEN FLINK AVONDMAAL.

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 1978 | | pagina 37