u De Geuzentijd betekende het definitieve einde van vele kloosters, Voor al de maand augustus 1578 was fataal de rijke abdijen Baudelo, Waar schoot, Nleuwehove, Oost-Eeklo, Doomzele, Drongen en Ter Hagen werden verwoest. De zee, de godsdiensttwisten en de 80-jarige oorlog (1568-1648) veroorzaakten veel verwoestingen. Spanje beheerste de streek met een ring van forten langs de schorren, gebouwd vöór de val van Axel (1586) en het twaalfjarig Bestand (1609 1621) Ze lagen knus tegen de zeedijk van 1498. Ze hadden de volgende namen ‘t Klein Gent aan de Zwarte Hoek Passchans over de brug van Sas Passluis Sint Antonius -aan de huidige heuvels, waar detijds Polydoor Hemerijck woonde. Westwaarts rond Axel werden grote zeegaten geslagen iBolixate en Helle gat) Oostwaarts sloegen het Sassegat en de Braakman samen tot een binnenzee. Het was de eerste complete vernietiging van deze landstreek, Zelzate en de schorren ten noorden overstroomden voor vele jaren en lagen "met de zee gemene" Eeuwen zeegeweld werd zo door onze schorren opgevangen en liep dood tegen de zuidelijke zandbrug. Wethouders en belanghebbende eigenaars, waaronder vooral de abdijen trachtten nieuwe rampen te voorkomen en Douwden in 1498 in het zuiden een totaal nieuwe dijk, de Wachtebeke - en de Kernemelkdijk (op kaarten de dijk van Zelzate). Uit een aanbesteding (1497) blijkt dat de land- dijk is hersteld, verdeeld in kavelingen van Temeuzen via Westdorpe naar Bcekhoute. "Zo werden de schorregronden in kwestie afgebakend. Een voor mensen vrijwel onbewoonbaar moeras, begroeid met struikgewas op de schaarse opgassen. Ze deden dienst, wat ze nu via de Oudeburgse sluis nog doen, als afvoerreservoirs voor het teveel aan hemelwater in het achterland" "C. Bracke" Ten zuiden ervan lagen zandruggen, waarop de nederzettingen Overslag, Wachtebeke. Zelzate, Zuiddorpe en het fort Sint Marcus. Die zandruggen bleven zwaar bebost tot in het begin van de 19de eeuw. De raad van Gent verplichtte de gezamenlijke moerasbezrtters rond de Lange Lede, cm dit kanaal in te dijken en van een sluis te voorzien. Hiervan hadden Axel en de bezitters een sleutel, cm één of twee dagen van de week schepen door te laten. Wie 's nachts dijken doorstak werd voor 50 jaar verbannen "uit den lande van Vlaanderen"Dat blijkt uit een proces van de noerbezitters met de schepenen van Gent in 1481, Overslag was in de vroege middeleeuwen een aanleg- en ovexhaalplaats voor kleine schepen, die toen een levendige handel onderhielden over Zoutvliet en Zoutlee tussen Triniteit, het Axeler Ambacht en Gent. Zo was Zelzate (sel en zaete) een plaats waar zoutketen waren. Daring werd uitgegraven, het veen gedroogd en dan in brand gestoken. Dat was het "selbexmen"het zoutbranden. Het zout bleef over en werd van de as gereinigd. Het daring-delven in de Zelzaatse Heide ten noorden van de Krekeldijk, in Zuiddorpe, Sint-Kruis-Wihkel en Wachtebeke ver oorzaakte enorme vergravingen en wateroverlast in de poelgronden. De zeedijk liep gevaar. In 1500 werd het verboden. Men moest ruw zeezout in de zoutketen gaan raffineren. Er werd zouthandei gedreven met Frankrijk (Bourgneuf-s-Loire) le Bourage bij het eiland Oléron, Portugal (Sint-Abel) en Spanje (Mariapoort bij Cadiz) Op 26 mei 1547 (de geboortedatum van Sas van Gent) gaf Karel V toe stemming cm een kanaal te graven. In 1549 was de Sassevaart klaar; hierdoor werd de Poel van Uanisvliet afgesneden. Op 4 april stond de Braakman in verbinding met het kanaal door een Zeesluis het Sas van Gent.

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 1978 | | pagina 17