- 4 - u waar de Kernemelkpolder uit- II. EERSTE INDIJKING ,SIOT_BroNARDSPOLDER_ (aan de hand van nota's van Y.Meeter) 't Polderken bleef een verzopen gewest, evenals Canisvliet. Met de Hervorming waren alle eigendomsoctrooien, die aan de abdijen geschonken waren, verloren gegaan. Albertus van Oostenrijk, stadhouder der Nederlanden (1598-1621) be zocht Zeeuwsch-Vlaanderen en schonk schorren en landerijen tussen Sassegat en Buxgate aan het kapittel van de Kanunniken van de O.L.- Vrouwekerk te Antwerpen. Kloosters waren (en zijn nog) cultuurdragers. Er was zelfs een Spaans kerkhof op de Lange Lee naast de Wed. Bonte en van Assel waar nu de wip staat. De hulp van Koningin Elisabeth van Engeland heeft mede dat succes van de Verenigde Provincies onder de Prins van Oranje mogelijk gemaakt. Axel werd op Spanje veroverd in 1586. Wat door de vloed van 1480 was gespaard (Canisvliet binnen)liet Prins Maurits in 1586 onderlopen door de Bolixate door te steken om de fortengordel doelloos te maken (Pas na de val van Hulst in 1645 viel deze fortenrij in Nederlandse handen)"Het stadje Axel zag de vloedgolven tegen zijn wallen slaan, in een enorme zee-arm, die zich over Axel naar Hulst begaf, en van daar naar de Hont tussen Zaamslag en Stoppeldijk" (auguste Havenith) Uit de Geul werd Canisvliet geboren In één honds-beet (canis is hond) maakte deze zeearm van Westdorpe een eiland, verbond het 't Axelse Gat met het Sasse Gat en zette on geveer 2300 ha blank. Na de val van Antwerpen in 1585 en de vesting Sluis in 1587 kwamen de Zuidelijke Nederlanden tijdelijk terug onder Spanje, behalve Staats- Vlaanderen. Dit bleef met de Generaliteitslanden of Staten-Generaal onder het bestuur van de Raad van Staten. Canisvliet-Noord viel onder de gecomuiteerde Raden (1588)die Zeeland beheerden. (Samen met Axel, Temeuzen en sinds 1600 BierVliet) "De Latijnse benaming "Canis" hier voor het eerst gebruikt, doet ver onderstellen, dat de oorspronkelijke moerassen vroeger een andere naam hebben gedragen, want het is ondenkbaar, dat de mensen uit de eerste eeuwen van onze jaartelling dit domein niet zouden hébben verkend" (C. Bracke) Het verloop is aanvankelijk vrij eenvoudig sinds 1480 gelijk met de zee. Na het 12-jarig Bestand (9-4-1609)waarin de Verenigde Provincies on afhankelijk waren, gaven de Staten Generaal aan de Geccmmiteerden ver gunning tot indijking. Sint Pietersredoute aan de Pierput, watert. Sint Jan -- nu het buitenverblijf van de Heer Puylaert Sint Mare aan de Marcusstraat, waar jachtopziener De Coninck woont Sint Elooi einde huidige Molenverkorting Sint Bemaerts aan de uitwatering tegen de Franciscusdijk naar de Sluize toe Sint Franciscusfort tussen Sint Elooi en Sint Jan

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 1978 | | pagina 18