- 7 - u Maar pas toen een octrooi van Spaanse zijde de toestemming van de Staten aanvulde, volgde een contract tussen de deken en kapittel der Antwerpse kanunniken, en de burgemeester en schepenen van Axel, Op 20 septenber 1652 volgde de gunstige beschikking van Filips IV, de graaf van Vlaanderen. In januari 1654 werd het octrooi nogmaals gewijzigd i.v.m. een door braak bij het fort St. Marcus. De inwoners van Sas van Gent zagen de Sassevaart verzanden en zij zochten de oorzaak hiervan in de bedij king van Canisvliet. Evenals de Bruggenaren, die hoopten, dat hun waterweg naar zee behouden zou blijven door de dijken van het Zwarte Fort door te steken, meenden de Sassenaren, dat het euvel zou ver holpen worden door de dijken van Canisvliet door te steken. Boven dien zou naar hun oordeel hun stad een grotere veiligheid krijgen. Natuurlijk zou dit wel grote schade betekenen voor de eigenaars van Canisvliet. Ingenieur P. Manteau "schepen van 's Lands Vrije tot Sluis in Vlaanderen, verdedigde de belangen van de polder tegen degenen, die met ondraaglijke harten schade wilden gaan toebrengen"Hij gaf in een tractaat duidelijk aan, dat de verzanding van de Sassevaart niet een gevolg was van de bedijking van Canisvliet, omdat zij tevo ren ook al was waargenomen. Hij deed een plan aan de hand om deze vaart beter bevaarbaar te maken met minder kosten en zonder schade voor Canisvliet Wegens dijkbreuk bij Sint Mare, werden de ingelanden opnieuw samenge roepen, (17-3-'54)De achterblijvers werden nog eens opgeroepen op 1 mei 1654 en wie geen bijdrage leverde aan het herstel, daarvan ver kocht men de vruchten op zijn velden. Twintig jaar ha de tweede bedijking werd alle werk vernield. Op 7 juli 1672 gelastten de Raad van Staten en de Raden van Zeeland de dijk van Canisvliet door te steken cm Sas van Gent in tijden van beroering veilig te stellen. Gevolg de lage landen werden drassig en de sloten stonden vol. In septenber 1672 kreeg de Conmandateur van Sas van Gent opdracht de dijkdoorsnijding weer zodanig te herstellen, dat er niet meer zeewater in de polder kon komen. De conmandateur van Sas van Gent vraagt dan om de onnutte dijk in de Antonipolder van Rapenburg tot Piersput te laten slechten door de Vlaamse boeren ter plaatse. Hij krijgt verlof cm de dijk van Canisvliet door te steken, als het landsbelang dit zou vorderen. Een ingenieur (Boulanger) krijgt opdracht rapport cp te maken over de voor- en nadelen van het door steken van de dijk bij Sas van Gent en wat hiervoor zoal nodig is. De conmandateur van Sas (Maisonneuve) verklaart, dat de haven van Sas achteruit zal gaan, als de polder van Canisvliet lang onder water zou blijven staan. N.B. De gaten zijn achteraf gestopt, maar in 1675 klaagt Jacob de Brouwer over inundatie in de pas ingezaaide Franciscus- en Antonipolder. De verantwoordelijke persoon hiervoor was de com- mandateur. Deze inundaties herhaalden zich regelmatig om stra tegische redenen. Volgens Maisonneuve is de waarde van de forten St. Antoni, St. Peer en St, Gheleen betrekkelijk en zouden zij alleen de vijand van nut kunnen zijn. De forten gelegen aan de dijken, hadden meer betekenis, want dan kon met die dijken als cormunicatielinie gebruiken. Daarom vond de conmandateur het het beste cm aan de Prins van Oranje te vragen de ge melde forten (St. Antoni, St. Peer, St. Steven, Sint Marc en St. Andries) te mogen ontmantelen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 1978 | | pagina 21