L—345
DE
.1
Sas van Gent én
door Br.Leopold
Poel
heeft O.L.Heer er drie zeer vroeg tot
de wallen,
en
dorpspleindë pompsteen,
Verschaffél op de heuvel
teen nog zeer talrijk en de zoutkeet waar hij ging voetballen.
Als het hart van een boerenzoon in vlam staat, wié zal het dan bluss.en?. Bijzonder
als jijen weet dat die boerenzoon de bonkige Charles Louis Genbrugge is.
Voor de lezers uit Assenedé,
Eeklo
aan
niet
EDMOND GENBRUGGE
o 21 maart 1882
"GENB.RUGGES"
Om U enig inzicht te geven in de samenstelling van de familie, geven wij U
de verkorte stamboom
Uit het tweede huwelijk van JOANNES FRANCISCUS GENBRUGGE met Coleta Buysse
werden zes kinderen géboren, Virginie, CHARLES-LOUISBernard, Amancius, Lucia
en Francisca.
CHARLES-LOUIS GEL’BRUGGE trouwde met Barbara Vereecken en kregen negen kinderen,
Sophie, August, Maria, Frederik, Emilie, Frans, Sabina, EDMOND, en Lucie.
Allen bleven ongehuwd, behalve EDMOND GENBfiUÖGEdie trouwde met Elisa Boxstael.
Zij kregen twee kinderen, Adrienne (die zeer jong is overleden) en Irene.
Van de negen kinderen tot leven gewekt,
Zich genomen,.
De Genbruggesnuchtere boeren, bij wie levenswijsheid en werklust het gemis
intellectuele, uitzet ruimschoots wist te vergoeden. Men kon over de 11
spreken zonder de zonen Genbrugge te vernoemen.
Toen moeaer Barbara aan haar achtste proefstuk was, kwam Edmond op de wéreld.
Een t: uilig peuk/c:een 11e: leuk Lansje, dat bij de uitgroei blijken gaf van over—
maat aan gezondheid en fantasie. Het béste van zichzelf hiE’d moeder blijkbaar voor
de achtste bewaard. Daaf stak zoveel leven in dat jochie, dat vader terecht trots
ging op de jongste .zoon Genbrujgge.
Kleine Edmond yrrwpfkte de dagen en maanden var. zijn kinderjaren oneer vorm var
eten, spelen, aan moeders rok hangen en zich gezond slapen. Zijn wereld was het
dé oude kerktoren, de molen van burgemeester
het Dijkje, vanwaar ten poedelnaakt in het. water plcnste,
Ze kweekten het huis vol dat het ten plezier was om dé kinderen te. zien ravotten,
óp tie grond kruipen naast en over 'mekaar, alleen maar stil te krijgen om en in
de rozijnénbak of het krentenvat.
Onder hen was er een bij wie de roep naar land en vee verdrongen werd door de
trok naar drukte, naar volk en gezelschapnaar het liefje dat huisde in de
Jodenstraat van het Sas van Gent. Haar voornaam was muziek: Barbara.
Het kwam tot een vruchtbaar huwelijk op 9. juli ,1872. Het jonge paar ging inwonen
in de kruidenierszaak Vereecken, de woning met de blinden in de Jodenstraat,
de öuaerlijke woning van Barbara.
De traditionele gang naar familie beperkte zich tot bezoekjes bij tante Francisca
Lucia en zijn li-evelingsoom Amanêus. Vader was pas zes jaar getrouwd, toen
oom Amandus óp "zijn gemak ging leven", de wereld exp.lor eerdéveelal te voet,
kortom profiteerde van dé onbezorgde vrijheid en de "geneugten des levens"De
verhalen van zijn avonturen werden door Edrriond gretig beluisterd. Hij kéék de woor
den uit zijn mond en vulde behaaglijk zijn verbeelding.
