van het platte land. mrt.'86 R.Slock "Filippyne" wordt in de Tegenwoordige staat "een vesting in Boekholter Ambagt" genoemd. "Het plaatsje is klein, men telt er niet boven drie straaten, omtrent zeventig huizen en tagtig inwooners, behalve vrouwen en kinderen" Westdorpe wordt niet genoemd en dat is begrijpelijk vanwege de aparte status die de Vrije Heerlijkheid van Westdorpe innam. Heerlijke rechten hingen samen met het leenstelsel waartoe onder meer behoorden het recht van jacht en visserij, het dijk-en windrecht, dé zwanedrift, enz. In Frankrijk werden de heerlijke rechten afgeschaft bij de omwenteling en bij ons in 1795. Een vraag die veelvuldig wordt gesteld is: Wanneer en door wie er aan Sas van Gent stadsrechten werden toegekend. Het antwoord kan kort en bondig zijn: Dat is nooit gebeurd. Dat kon ook niet want Sas was verre van een "vrije" stad met eigen rechtspraak, een eigen bestuur en een marktrecht. Sas van Gent was een dochter van Gent, zonder enige zelfstandigheid en volkomen afhankelijk van die stad In de 80-jarige oorlog kwam daar geen verandering in. Toen waren de Spanjaarden hier de baas. Pas na de verovering van de toenmalige vesting Sas van Gent in 1644 door de legers van Prins Frederik Hendrik, werd Sas van Gent een zelfstan dige gemeente. Het werd door de Raad van State bijzonder bevoorrecht, tot ergernis overigens van de Staten van Zeeland, die in januari 1647 klaagden over de excessen die daar (in Sas) werden gepleegd en "dat men dit fort tot eene stad erigeerde, zeer ten prejudice dezer provintie" Sedert de verzelfstandiging van Sas werd het vaak een stad genoemd. Vanaf 1646 werd vrijwel alle correspondentie gericht aan "de stad Sas van Gent". In de tegenwoordige staat van Staats-Vlaanderen kun je lezen hoe groot die stad toen was; er waren 5 of 6 straten, ongeveer 200 huizen en 250 huisgezinnen. Er staan nog heel wat bijzonderheden in dat boek, zoals "de Rooms gezinden hebben tot nog toe een kerkschuur te beschikking, de regering van Sas bestaat uit één baljuw, één burgemeester, zes schepenen (wethouders), één secretaris en één ontvanger, het wethouderschap stelde een bode aan en een stadsdienaar." Dan volgt er iets waaruit de ergernis van Middelburg kan blijken: "De Regtbank 't Sas van Gent wijst in lijffstraffelijke zaakén beslissend vonnis. In burger lijken kan men zig van haare Vonnissen wel op den Raad van Vlaanderen beroepen; doch zij is nimmer gehouden, haar gewijsde voor dien Raad te komen staande houden. In Regten gedraagt men zig in 't Sas van Gent naar de Axeler Wetten en Gewoon- tens" Aangezien Sas ook een weekmarkt had (op Zaterdag), met daarnaast een veemarkt en een graanmarkt, rook het hier wel aardig naar het hebben van stedelijke allures, hetgeen Middelburg "excessen" noemde. Maar het "stadhuis" wordt een "onaanzienlijk gebouw" genoemd, dat vermoedelijk in 1648 is gesticht. Die geur van stedelijkheid is indertijd ook doorgedrongen tot Z.M.de Koning der Nederlanden, die daarmee rekening hield bij de uitwerking van het besluit van 23 juli 1825 ten aanzien van het plaatselijk bestuur in sommige gemeenten van zodat: WIJ WILLEM, bij de gratie Gods, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje Nassau, Groot-Hertog van Luxemburg, enz. Willende overgaan tot het vaststellen der bijzondere bepalingen welke bij wijziging in zoo verre van het herzien of nader Reglement op het Plattelandsch Bestuur binnen de Provincie Zeeland. Den Raad van State gehoord. Hebben besloten en besluiten. Art.l. De gemeenten Arnemuiden, Brouwershaven Aardenburg, Oostburg, IJzendijke, Neuzen, 's Sas van Gent, hoe zeer tot het platteland der Provincie Zeeland behoorende, zullen voortgaan de naam van STAD te dragen, zonder echter als zoodanig in de vertegenwoordiging der Provinciale Staten deel te nemen, enz.enz. Gegeven te Brussel den 31 July 1823, het twaalde jaar van Onze Regering, (get) Willem We konden dus gerust zijn. Sas van Gent werd mét andere gemeenten in Zeeland bevestigdin de titulatuur van "stad". Lang heeft dat niet geduurd, want na de scheiding van Nederland en Belgie ontstond er o.a. een Gemeentewet waarin alle steden en dorpen gelijk geschakeld werden. Vanaf toen waren zowel Amsterdam als Sas van Gent "gemeenten". Dat zijn ze nu nog, voor zover hun zelfstandigheid niet bij de wet is opgeheven en het grondgebied met dat van andere gemeenten is samengevoegd. F-147 DE "STADSRECHTEN1’ VAN SAS VAN GENT Ir fl

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 1986 | | pagina 18