Toen kozakken
gingen veroveren
GENTSE KANTTEKENING
bevolking Sas van Gent
en
F—135
Het Laatste Nieuwj
SAPPIGE BLADZIJDEN GESCHIEDENIS
Wijn uit kuipen
Peetje Koxak
trok naar het noorden
Geschut werd
plichtsgetrouw afgevuurd
Oorlogvoeren en minne
"T ERWIJL de sneeuw nog traag valt over de
I stad en de kruin der St.-Niklaaskerk voor
de zoveelste maal met een witte krans omtooit,
denken wij onwillekeurig terug aan de ontelbare
keiharde winters, waaronder de Gentenaar in de
loop der jaren gebukt ging.
1814...
lands*
Gent
Ch. pauwels.
den er clan nog een duizend boe
ren bij gekomen zijn.
want
wist
woord geloven,
bevelhebber
gaan vechten. Het luidt,
men te Gent Vertrok omstreeks
9 u. 's morgens. Men wenste eerst j gebracht.
goed te slapen vooraleer met de met al
Nu, Bogaloff trok zijn bont
muts tot diep over zijn Russische
laten wij beginnen bij oren, liet zich op zijn paard
helpen en trok, langsheen wat
februari.. eens «de nijverheidszone langs
naar
Was tilj niet daar jn Sas-
van-Gent onherroepelijk ver
liefd geworden op een plaatse
lijke schone Ja, zelfs kozakken
voelen zo iets aan. De Frans
man achtte in die omst&ndighe-
bédrelglng 'uitmaakten voor het ogenblik niet gekomen
Na een flinke mars belandde
men dan in zicht van de vesting,
waar omheen men enkele malen
cirkelde. Dit om de belegerden
san het verstand te brengen, dat
men er was.
Zij mochten het in hun ijver
eens niet opgemerkt hebben 1
De verliefde bevelhebber ge
troostte zich nochtans de moeite
de nes aanwezig® stukken geschut
te laten afvuren.
Het was hoog tijd voor de pa
lavers.
Vermits het beschaafde heren
waren, die oorlog voerden, ge-
p droegen zij zich ais dusdanig de
overwonnen bevelhebber en zijn
officieren mochten hun degen be
houden en jle manschappen
mochten terug naar huis In
Frankrijk, zij moesten alleen
plechtig beloven gedurende 1 jaar
i en' 6 weken niet terug de wapens
1 op te, nearóh tegen de verbonden
legers.
t De Gentenaars waren er diep
van overtuigd de vrede te hebben
i gered, hetgeen moest gevierd
word&i. 1
Ue oorlogsbuit, gemaakt te Sas-
van-Gent en tïöófdzakelijk be
staande uit Franse wijn en Hol-
<t klare werd in allerijl
Gt'séhiedküiidig kezicu was déze
sameiiwerk.ng tussen de kozak
ken en de stadsbevolking wel een
■toppunt.
Maar
het begin
Het was In
kozukkenweer I het kanaalzou worden,
De legers van keizer Napoleon het noorden.
waren zowat overal in het. hoekje «Peetje» zijn gemoed was ge-
gedreven, hetgeen niet belette rust omdat hij langs omwegen
dat een handvol Fransen stand wel te verstaan had verno-
hlelden binnen de versterkte om- men dat de Franse bevelhebber
heiningen van Sas-van-Gent. de zaak in de minne wenste te
Waarom Om redenen.
met oorlogsvoering ten
haar Geut oVèrgebracdit. De
overwinning» werd gevierd sa
men met de verjaardag van de
Russische keizer.
Een ooggetuige, die terzelfder
tijd een dagboek bijhield, vertelt
dat de Franse wijn uit kuipen
werd gedronken.
Veel minder belangstelling had
Bogalotf voor de stukken geschut.,
die in Zeeuws Vlaanderen waren
uit gemaakt.
Welk belang hadden die ook?
De Rus maakte enkele dagen
na de overwinning een blijde in
trede te Gent h'.j was In gezel
schap van de overwonnen Franse
bevelhebber. Wellicht had deze
laatste de Zeeuwse schone mee-
of was hij die reeds
al dat krijgsgewoel verge
ten? De geschiedenis rept hier
geen woord over.
Wei weten wij, dat enkele da
gen later Bosaloff en zijn krijgs
gevangene arm in arm naar de
St-houwburg trok k e n.
E:n waardig slot voor een ko
medie.
Om redenen, die regelen. De kozak mocht hem op
oorlogsvoering ten slotte zijn woord geloven, want de
weinig uitstaans hebben en waar- Franse bevelhebber wist wat
schijnlijk verband hielden met «minne» betekende,
het gevoelsleven van cle Franse
bevelhebber. Maar alles op zijn
tijd. Hierover ook later.
De Russische kozakken waren
dan juist te Gent ingekwartierd
en gingen plots Inzien, dat die
Fransen daar in Sas-van-Gent
de” wereldvrede. om zijn huid te wagen of veel
Russen hebben zo van die gé- bleed te vergieten.
dachten wanneer het vriest. Van werken was er te Gent in 1
Zo een winterveldtochtje was die woelige dagen geen spraak zo-
een kluif voor die mannen. dat de leden van het schippers-
Graaf Bogaloff, de kozakken- gild van de Russen vergunning
bevelhebber, was juist lang ge- kregen ook eens een dagje mee te
noev te Gent geweest om de gaan vechten. Het luidt, dat
schilderachtige bijnaam van
<tPeetje Kozakte verdienen,
want onze overgrootouders moch
ten hem graag. Hij wtó in de pret te beginnen. Onderweg zou-
smaak gevallen Hij kon trou
wens drinken als een nijlpaard.
Maar de Gentenaar liet nooit de moed ih zijn schoenen
zakken zelfs in rle benardste omstandigheden wist hij zijn
goede luim te behouden.
Bewijs hiervan de sappige bladzijden geschiedenis ver
bonden aan de grappige belegering van het Sas-van-Gent,
waaraan benevens de toen te Gent verblijvende Russische
kozakken ook de stadsbevolking deelnam.
